تحلیل مولفه های ارتباطی طبیعت در معماری و مهندسی ساخت و عوامل تاثیرگذار در ساخت و ساز، نمونه موردی (معماری بیونیک )

طبیعت دستاورد بهترین معمار یعنی خداوندگار است و اغلب برای معماران بهترین سرچشمه الهام بوده است . بشر در طول تاریخ از هنگامی که سرپناه، مسکن ، محل زیست ، محل کار و یا هر نوع فضایی را ساخته و مورد بهره برداری قرار داده، همیشه عوامل طبیعی در این ساختار یک اصل مهم و اساسی برای او بوده اند. معماری انسان در این دوران تاریخی آگاهانه دو موضوع فرم و عملکرد را آشکارا دربرداشته است . به کارگیری فرم های طبیعی در معماری ، نشانه گرایش انسان به آثار خلقت و تاثیرات آن است . از سوی دیگر فرم های طبیعت در گذشته از نقش موثرشان چه در زمینه عملکردی و چه در باب زیبایی ، از احترام و تقدس در فرهنگ ها و اقوام ملل مختلف برخوردار بوده اند. مسئله بهینه سازی سازه های ساختمانی در مدل سازی بیونیک معماری بر اساس اصل بیونیک در نظر گرفته می شود. با مطالعه ساختار و قوانین سازماندهی اشیاء طبیعی می توان به سازه های قابل اعتماد و بادوام دست یافت . معماران مدرن با استفاده از رویکرد بیونیک ساختمان های منحصر به فردی ایجاد کرده اند. ویژگی هایی مانند تقارن، عدم تقارن، خود شباهت و شکستگی در معماری مدرن استفاده می شود. استفاده از روشهای هندسه فراکتال در طراحی فرمهای معماری امکان یافتن راهحل های سازنده متنوعی را فراهم می کند . در این راستا شیوه جمع آوری داده ها در این پژوهش ، کتابخانه ای و روش پژوهش توصیفی ، تحلیلی می باشد. بدین منظور روشی کامل و گویا برای شناخت بهتر مفهوم معماری و طبیعت ، تحلیل و بررسی ویژگی های اصلی معماری و طبیعت در ساخت و ساز ساختمان است .

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، طبیعت ، معماری ، ساخت و ساز ، معماری بیونیک ، فرم.