طراحی معماری مرکز فرهنگی آموزشی بانوان سرپرست خانواده در شهرآبادان با رویکرد ارتقاء حس امنیت اجتماعی و توانمندی در جامعه

در عصر حاضر، تغییرات شگرفی در نظریات توسعه پدید آمده است ، یکی از این تغییرات، توجه به مقوله عاملت انسانی است ، چیزی که به نوعی باعث پدیدایی و تقویت نظریه هایی چون توانمندسازی در عرصه های مختلف به خصوص در حوزه زنان سرپرست خانواده گردیده است . بر این اساس، توانمندسازی زنان سرپرست خانواده گردیده ، در برگیرنده افزایش مشارکت ، خود آگاهی ، قابلیت اعتماد و گسترش آزادی انتخاب زنان توسط خودشان است . بنابراین ، در پژوهش حاضر به توانمندسازی زنان سرپرست خانوار توجه خاصی شده است ؛ گروهی که اغلب در معرض آسیب هایی چون ضعف دسترسی به فرصت های شغلی ، بی سوادی یا کم سوادی ، نداشتن درآمد مستمر و سایر مشکلات روحی و روانی قرار دارند که در صورت تشدید آن ها، خسارات قابل تاملی بر پیکره اجتماع وارد خواهد شد.به همین خاطر، این مقاله که با هدف بررسی شیوه های توانمندسازی زنان سرپرست خانوار به لحاظ نظری و ارائه راهکار های معماری از طریق طراحی یک مرکز فرهنگی مختص بانوان برای این زنان نگاشته شده است ، در صدد است با الهام از نظریه های تواناسازی ، رفاه و با تاکید بر نقش معماری (حمایت اجتماعی ، اعتماد و اطمینان)، راهکارهای جدیدی را به منظور توانمندسازی زنان سرپرست خانوار در عرصه های اقتصادی ، اجتماعی و روانی ارایه نماید، تا از این رهگذر، متولیان امور زنان سرپرست خانوار با کار بست راهکارهای مذکور، گام های کاربردی تری را با لحاظ محلی نگری ، جهت بهبود کیفیت زندگی این گونه اقشار آسیب پذیر جامعه بردارند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی زنان ، مرکز فرهنگی ، بانوان سرپرست خانواده ، امنیت .