مقایسه میزان مشارکت دانشجویان در پیشبرد مهارتهای فنی در کلاسهای آنلاین و حضوری

آموزش آنلاین در سراسر جهان به سرعت در حال افزایش است . با توجه به تغییرات و چالش های پیش روی آموزش عالی ، آموزش آنلاین از جمله راهکارهای مناسب می باشد. این نوع از آموزش جدید سبب بهبود آموزش در فضای آموزش عالی می شود و روشهای متنوعی را در افزایش کیفیت آموزش در شیوه مجازی ، بطور موثر وجود دارد و با توجه به اینکه ماهیت دروس مختلف آموزش مجازی ، روشهای متفاوت را نیاز دارد؛ لذا پژوهشگران را بر آن داشته تا در مورد ماهیت آموزش مجازی در دروس مختلف پژوهش کنند. این پژوهش به دنبال کشف میزان مشارکت در آموزش مجازی رشته معماری می باشد. مربیان و اساتید تلاش می کنند تا مشارکت دانشجویان در کلاسهای آنلاین را با استفاده از ابزارهای رایانه ای و اینترنت افزایش دهند. بنابراین ؛ هدف از انجام این پژوهش ، جایگاه آموزش مجازی در رشته معماری و به طور خاص در دروس عملی است و همین موضوع، ضرورت شناخت تاثیر مولفه های مختلف ، جهت پیشبرد مهارتهای فنی در آموزش آنلاین این رشته را آشکار می کند. جامعه آماری این پژوهش ، ۳۰ نفر از دانشجویان رشته معماری دانشگاه آزاد تهران می باشند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش ، شامل موارد کیفی است . برای سنجش تاثیر مشارکت بر یادگیری از پرسشنامه استفاده شده است . یافته های این پژوهش نشان می دهد که نیاز شدیدی به آگاهی فراگیران ، اساتید در مورد مشارکت دانشجویان وجود دارد. شاخص مشارکت در کلاسهای الکترونیکی اثرگذار و کیفیت یادگیری در آموزش مجازی رشته معماری و دروس عملی آن ارتباط وجود دارد. ارزیابی سطح مشارکت در کلاسهای آنلاین نشان داد که دانشجویان نسبت به کلاسهای حضوری ، منفعل هستند و یک عامل بیرونی باید مشوق آنها برای مشارکت شود. این پژوهش بیان می کند که میزان اثرگذاری مشارکت در آموزش مجازی بر یادگیری دروس عملی رشته معماری با دورههای سنتی ، متفاوت بوده و نیازمند بکارگیری روشهای نوین برای اثرگذاری آموزش مجازی دروس عملی برای افزایش مشارکت می باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، آموزش آنلاین ، مشارکت ، مهارت فنی ، معماری