طراحی مجتمع توریستی - تفریحی درسقالکسار رشت با رویکرد آشتی انسان با طبیعت

با تغییر بنیادی شهر نشینی ، گردش و تفرج اشکال جدیدی یافته و رفتارهای نوین گردشگری با استفاده از تسهیلات و امکانات جدید رواج یافته است . از این رو دست یافتن به مکانی با اصول طراحی ساماندهی فضاهای طبیعی برای استفاده مناسب انسان، توجه به مسائل جذب گردشگر و گذران اوقات فراغت با تاکید بر رویکرد طبیعت گرا موضوعی مهم می باشد. با توجه به مزایای طراحی مجتمع توریستی - تفریحی با رویکرد پایدار در برآوردن نیازها و تمایلات مخاطب ، این تحقیق با هدف استخراج راهکارهای معماری پایدار (رویکرد آشتی انسان با طبیعت ) در طراحی مجتمع توریستی - تفریحی پایدار انجام پذیرفت . برای این منظور، ابتدا مفاهیم اصلی همچون اکوتوریسم ، گردشگری ، معماری بوم گرا مورد مطالعه قرار گرفته و پس از اخذ نظرات متخصصان و استخراج فاکتورهای تاثیرگذار در طراحی یک مجتمع توریستی - تفریحی با رویکرد پایدار، پرسشنامه هایی جهت تعیین اهمیت این عوامل تهیه گردیده و در اختیار تعدادی از اساتید و همچنین گردشگران قرار گرفت . نتایج پژوهش نشان داد ایجاد تسهیلات رفاهی روباز، جذابیت بصری معماری مراکز توریستی - تفریحی ، ترکیب فضاهای طبیعی و معماری ، استفاده از متریال و مواد طبیعی در داخل مجموعه (مانند چوب و...)برای افزایش بازدید از مجموعه ، در میزان حضور گردشگران موثر است . همچنین مشخص گردید استفاده از آب در مجموعه باعث تقویت حضور بازدید کنندگان در طبیعت می شود. از طرفی استفاده از بام سبز و پنل های خورشیدی جهت کاهش اتلاف انرژی نیز راهکاری موثر شناخته شد. در انتها نیز مشخص گردید از میان ۵ عامل تشخیص داده شده بر مجموعه توریستی -تفریحی استفاده از محوطه طبیعی داخل فضا در رتبه اول، دید و منظر طبیعی در رتبه دوم، نوع هندسه و معماری مجموعه در رتبه سوم، دسترسی آسان به سایت در رتبه چهارم و فضاهای استراحت بازدیدکنندگان در رتبه نهایی قرار دارد. در نهایت طراحی یک مجتمع طراحی یک مجتمع توریستی - تفریحی با رویکرد پایدار با توجه به نتایج بررسی ها و همچنین نتایج پرسشنامه های اخذ شده انجام پذیرفت . این تحقیق ، یک تحقیق کاربردی می باشد و جهت جمع آوری اطلاعات از روشهای مطالعه میدانی و پرسشنامه استفاده گردیده است .

کلیدواژه ها:

طبیعت گرا ، گردشگری ، طراحی اقلیمی ، معماری بومی ، مجموعه تفریحی و گردشگری ، سقلکسار