توصیه های طراحی معماری جهت تامین محرمیت بصری در پنجرههای واحدهای مسکونی

با گذر زمان، عوامل متعددی چون گسترش شهرنشینی ، فزونی جمعیت و مسائل اقتصادی موجب گردید، آپارتمانهای مسکونی چند خانواری و مجتمع های مسکونی به تدریج جایگزین خانه های ویلایی مستقل شوند. هر فضا و کالبدی که انسان در آن سکونت گزیند، خواه و ناخواه نیازمند شکل گیری عرصه های مصون، امن ، آرام و دارای محرمیت است . اما به نظر می رسد در اغلب مجتمع های مسکونی کنونی ، محرمیت مورد نیاز ساکنان در فضاهای باز، نیمه باز و حتی بسته آنگونه که باید، تامین نمی گردد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی می باشد و روش تحقیق آن توصیفی - تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات اسنادی است . در این پژوهش ، راهنماهای طراحی شهرهایی در کشورهای کانادا، انگلستان، آمریکا، نیوزیلند و استرالیا مورد مطالعه قرار می گیرند. سپس ، راهکارهای طراحی موثر بر محرمیت بصری پنجرهها، از راهنماهای مذکور استخراج شده و با ضوابط طراحی پنجرهها در طرح تفصیلی شهر رشت مقایسه می شوند تا تعیین گردد که در ضوابط ایران به کدام یک از این راهکارها اشاره نشده است . در نهایت پیشنهاد می گردد که در ضوابط ساختمانی ایران علاوه بر ضوابط مقرر، به مجموعه ای از توصیه های طراحی در راستا تامین محرمیت بصری در پنجرههای واحدهای مسکونی توجه گردد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، معماری ، محرمیت بصری ، پنجره ، راهنمای طراحی .