بررسی اصل شگفتی ها در معماری ایرانی اسلامی و نقش آن در تزئینات

اصل جذابیت در معماری ایرانی - اسلامی و تزئینات در این موضوع معماری ایرانی در دوره اسلام از ابزارهای مختلفی برای نشان دادن افکار و تعابیر و معانی تاثیرگذار و موثر بر مردم استفاده می کند. یکی از راههای شناسایی ابزار، تحقیق و بررسی در شناخت و درک مخاطب به ویژه معماری ها و شناسایی نظریه ها و راههایی است که دستگاههای ادراک و شناخت را توصیف می کنند. نظام شناختی و ذهنی دورههای میانی اسلامی برای ما به ویژه با کمک از متون چپ و نحوه بیان مسائل و موضوعات برای ما آشکار است ، اگرچه مطالعات ذهنی و فکری در این دوره مورد بررسی قرار گرفته است ، اما برخی از اصول همه آنها مورد بررسی قرار نگرفته است . در نظر گرفته شده . در واقع در نظام شناختی مبتنی بر فهم اسلامی . مرحله ای که زیبایی ، شگفتی ها و جذابیت های ناشی از آفرینش ها و جهان را مشخص می کند. و می تواند به سطح و کیفیت سازنده و توانایی او کمک کند. همانطور که در استدلال های خوب برای درک آن، مسائلی در نظر گرفته می شود که به تدریج می تواند معنا، نماد، مفاهیم عاطفی را در شخص درک کننده ایجاد کند. یکی از اصول، حس زیبایی و جذابیت و در لغت به معنای شگفت انگیز بودن است و این مقاله نشان می دهد که این حس در اندیشمندان و معماری های اسلامی تاثیرگذار و تاثیرگذار بوده است . و بتدریج وسایلی برای استنباط معنا و برداشت از آن به کار رفته است . وسایل مادی در معماری اسلامی تزیین است .

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، شگفتی ها ، زیبایی ، تزئینات ، شناخت ، ایران.