بررسی انواع فضاهای کالبدی و نقش آنها در پشتیبانی از روشها و فعالیت های متنوع آموزشی در مدارس سنتی ایران

یکی از ارکان اساسی تکوین ، توسعه و انتقال عناصر فرهنگی جامعه ، نظام آموزشوپرورش آن است . نظام آموزش وپرورش دارای چهار رکن ساختار آموزشی ، تعلیم دهنده، تعلیم گیرنده و محیط آموزشی است . بررسی پژوهش های انجامشده در حیطه مدارس سنتی ایران نشان می دهد ارتباط میان محیط آموزشی و ساختار آموزشی کمتر موردمطالعه قرارگرفته است . در این پژوهش سعی شده است تا با مطالعه انواع فضاهای کالبدی در چند مدرسه منتخب و سبک های آموزشی رایج در مدارس سنتی درگذشته میزان کارآمدی فضا برای فراهم آوردن بستری مناسب برای انواع سبک های آموزشی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این پژوهش ابتدا به مطالعه فضاها در چندین نمونه مدرسه در ایران مانند: مدرسه غیاثیه خرگرد، مدرسه خان شیراز، مدرسه چهارباغ اصفهان و مدرسه سپهداری که در زمان خود نمونه ای موفق از فضای آموزشی بودهاند، پرداخته شد؛ سپس با راهبرد استدلال منطقی و روش توصیفی - تحلیلی اطلاعات به دست آمده، که اکثرا از طریق اسناد کتابخانه ای گردآوری شده اند، موردبررسی قرارگرفته و نتایج آن ارائه گردیده است . از یافته های این پژوهش می توان به ظرفیت فضای باز و نیمه باز در پشتیبانی از فرآیند آموزش در کنار نقش آن ها به عنوان سامان دهندگان فضایی و تعدیل کنندگان ملاحظات اقلیمی اشاره کرد. از دیگر نتایج کمی این پژوهش می توان به استخراج نسبت فضاها با قابلیت پشتیبانی از انواع سبک های آموزشی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، معماری ، ایرانی -اسلامی ، ساختار آموزشی ، روشهای تدریس