بررسی ابعاد سلامتی نور روز دریافتی از پنجره جهت افزایش سلامت ساکنین در فضاهای مسکونی

نور روز به عنوان ترکیبی از تمام نورهای مستقیم و غیرمستقیم منشا گرفته از خورشید در طول روز توصیف می شود که برای قرن ها به عنوان منبع اصلی نور در فضاهای داخلی مورد استفاده قرار گرفته است و تا زمانی که ساختمان ها وجود داشته اند بخشی ضمنی از معماری بوده است, این نور نه تنها در طول روز جایگزین نور الکتریکی میشود و مصرف انرژی برای روشنایی را کاهش میدهد، بلکه یک پارامتر مهم در طراحی کیفی و کارآمد تبدیل شده است. علاوه بر این، تحقیقات اخیر ثابت کرده است که نور روز مجموعه ای از مزایای سلامتی و راحتی را ارائه می دهد که آن را برای ساکنان ساختمان ضروری می کند. انسان ها نیز مانند گیاهان نیاز به زندگی و کار در طیف کامل نور روز را دارند لذا دریافت این نور برای تولید طبیعی ویتامین و هورمون حیاتی است. مطالعات اخیر نشان می دهد اهمیت نور روز با توجه به تغییر سبک زندگی مردم بیش از پیش افزایش پیدا کرده است و در طراحی معماری از متغیر های اصلی در نظر گرفته می شود. تنها دریافت نور روز کافی برای یک فرد کافی نیست و باید طراحان نور روز باید اطمینان حاصل کنند که هر فرد میزان نور لازم را در محل زندگی و فعالیت خود دریافت می کند.این مقاله با هدف دستیابی به عوامل سلامتی متاثر از میزان نور روز با استفاده از روش تحقیق تحلیلی-توصیفی از ابتدا از طریق مطالعه کتابخانه به جمع آوری مطالب پرداخته سپس به بررسی و تحلیل نظریه ها، در انتها به کمک استدلال منطقی به ارائه استراتژی های جهت استفاده بیشتر از نور روز دریافتی به وسیله پنجره به منظور افزایش سلامت ساکنین فضای مسکونی توسط نور طبیعی روز پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نور روز ، سلامتی ، فضای مسکونی ، پنجره ، رضایت ساکنین