ارزیابی آسیب پذیری و خطرپذیری منابع آب کارستی با تلفیق دو شاخص VESPA و EPIK
محل انتشار: مجله هیدروژئولوژی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 214
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HYDTR-7-1_012
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
چکیده مقاله:
با توجه به تنش های عرضه و تقاضا و مشکلات کم آبی، بهره برداری از منابع آب کارستی بسیار حائز اهمیت شده است. بهره برداری از این منابع بدون مدیریت و برنامه ریزی با توجه به محیط درز و شکافی آن باعث ایجاد بستر آلودگی می شود. یکی از ابزارهای مهم جهت این موضوع استفاده از شاخص های آسیب پذیری و تعیین میزان خطرپذیری بهره برداری از آن است. در این مطالعه به بررسی وابستگی مظهر چشمه به عنوان خروجی حوضه آبریز کارستی و حوضه آبگیر آن با تلفیق شاخص های آسیب پذیری می پردازد. یکی از روش های ارائه شده جهت تعیین آسیب پذیری چشمه روش VESPA بوده که با استفاده از پارامترهای مهم شوری، دبی و دمای آب چشمه آسیبپذیری تعیین میشود. همچنین روش های متعددی برای آسیبپذیر حوضههای کارستی ارائه شده است که در این تحقیق از روش EPIK استفاده میشود. در ادامه با استفاده از رتبه بندی پارامترهای موثر و تلفیق با شاخص آسیب پذیری، میزان خطرپذیری حوضه را تعیین می کند. برایناساس دو چشمه پریکدان و سرابتاوه ازنظر آسیب پذیری با شاخص VESPA در کلاس خیلی زیاد و زیاد قرار داشته و با ارزیابی آسیب پذیری حوضه آبگیر دو چشمه با شاخص EPIK همبستگی بالایی دارند. پس از تعیین آسیب پذیری، با رتبه بندی پارامترهای شیب، سازندهای زمین شناسی، عوارض طبیعی و کاربری اراضی، میزان ریسک بهره برداری تعیین شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان ریسک به میزان ۷۴% در بخش های جنوبی منطقه قرار دارد. این منطقه دارای تعداد زیادی آبفروچاله و سازندهای کارستی نفوذپذیر است. با تلفیق نقشه ریسک و شاخص آسیب پذیری، خطرپذیری حوضه مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج نشان داد که حدود ۹۰ درصد حوضه در خطرپذیری متوسط و کم قرار دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی کیایی
کارشناس ارشد مهندسی منابع آب، گروه فنی مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سامان جوادی
دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکدگان ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :