مدلسازی و کاهش اثرات پدیده فرورزونانس در ترانسفورمرهای ولتا ژ فشار متوسط

وقوع فرورزونانس یک منبع آسیب است که باعث اضافه ولتاژ در ترانسفورماتور ولتاژ (VT) و جدا کننده تجهیزات شبکه می شود. فرورزونانس یک پدیده رزونانس غیرخطی است که بین خازن شبکه واندوکتانس غیرخطی ترانسفورمر ولتاژ در هنگام در هنگام اشباع رخ می دهد. این پدیده می تواند باعث گرم شدن ترانسفورمر، وارد شدن نیروی دینامیکی زیاد به سیم پیچ های اولیه، افزایش ولتاژ و در نتیجه شکست الکتریکی و حرارتی ترانسفورمر ولتاژ شود. گسترش شبکه های توزیع، طراحی ترانسفورمرهایی با حجم کمتر و افزایش هارمونیک در شبکه، وقوع فرورزنانس در شبکه های توزیع را افزایش داده است. برخی از راه حل ها برای محافظت از VT ها از اضافه ولتاژ فرورزنانس در دسترس هستند. با این حال، آنها فقط پس از وقوع فرورزنانس عمل می کنند، در نتیجه بهینه سازی تاثیرات این پدیده بر روی ترانسفورمرهای ولتاژ اهمیت بسیاری دارد. در این مقاله، مدلسازی جهت بهبود عملکرد ترانسفورمرهای ولتاژ در شرایط وقوع فرورزنانس با روش میرا کردن نوسانات و بهینه سازی طراحی ترانسفورمزها ارائه می گردد. روش نوین بیان شده در این مقاله بر روی ترانسفورمر ولتاژ فشار متوسط در آزمایشگاه به صورت تجربی آزمایش و نتایج مطلوب حاصل شده منجر به کاهش اثر فرورزنانس گردیده است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، ترانسفورمر ولتاژ ، فرورزونانس ، مدلسازی ، میراکننده