ارزیابی تاثیر مداخلات آموزشی بر تداوم رفتار شیر دهی در مادران ایرانی: یک مرور سیستماتیک

شیر مادر غذای اصلی کودک است، اما کوتاه شدن طول مدت تغذیه ی شیرخوار با شیرمادر به خصوص در کشورهای در حال توسعه یک مشکل جدی می باشد،کاهش در میزان و طول مدت تغذیه انحصاری با شیرمادر می تواند منجر به افزایش دو تا سه برابر در میزان سوء تغذیه، عفونت و مرگ و میر شیرخواران گردد. در این بررسی، هدف ارزیابی اثربخشی مداخلات آموزشی در افزایش تداوم تغذیه انحصاری با شیر مادر می باشد. روش کار: جستجوی ادبیات با استفاده از چهار پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی(SID)، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران(Irandoc) ، بانک اطلاعات نشریات کشور(Magiran) و گوگل اسکالر(Google Scholar) انجام شد. بررسی حاضر شامل مطالعاتی از تاریخ ۳/۳/۱۳۸۸ تا تاریخ ۲۲/۰۴/۱۳۹۹ می شود.یافته ها: در مجموع ۱۱ مطالعه شامل داده های ۱۲۷۵ مشارکت کننده ، معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. ۱۱ مطالعه میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر را قبل و بعد از مداخله سنجیده بودندکه ۴مقاله از الگو و تئوری های آموزش بهداشت برای مداخله استفاده کرده است. از الگوی رفتار برنامه ریزی شده در ۳ مطالعه و مدل اعتقاد بهداشتی یک مرتبه جهت ارتقاء میزان شیردهی استفاده شده است. نتیجه گیری: طراحی و اجرای مداخله آموزشی جهت تداوم تغذیه با شیرمادر، آگاهی از ضرورت لزوم تغذیه با شیر مادر را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد و منجر به تداوم رفتار شیردهی در مادران می گردد. آموزش می تواند در بهبود عملکرد، آگاهی و نگرش در میان پدران و مادران در مورد نحوه تغذیه کودک با شیر مادر موثر باشد.

کلیدواژه ها:

مداخلات آموزشی ، شیردهی انحصاری ، مرور سیستماتیک