بازخوانی منطقی مواجهه قرآن با شبهات

شبهه ی انحصار محتوای قرآن، در داستان و انحصار روش آن در تمثیل، از جمله شبهاتی است که عدم تحلیل و پاسخگویی به آن بر نوع ارتباط انسان با قرآن و تعیین کارکردهای معرفتی آن، تاثیرگذار است . شبهه گران معتقدند انتظار کشف حقیقت از قرآن در مقام ثبوت نابجا است و مواجهه ی قرآن با شبهات، دستوری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی منطقی روش قرآن انجام گرفته است. بدین جهت در مقام اثبات، به بازخوانی منطقی مواجهه ی قرآن با شبهات پرداخته است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی است. شبهات مشترک ۳۰۰۰ دانشجو با مبنای قرآنی-فلسفی استقصاء شده است، سپس با توجه به ماهیت پژوهش و نوع نگرش به موضوع، جمع آوری دادهها و اطلاعات به روش اسنادی صورت پذیرفته و دستگاه استدلالی آنها تشریح شده است. یافتهها نشان داد اگر چه قرآن برای ساده سازی مفاهیم از گزاره های تاریخی، توصیفی و تمثیل استفاده می کند؛ لکن مواجهه ی آن با بسیاری از شبهات متکی بر استدلال است؛ لذا در پاسخگویی به شبهات با ارائه عناصر حجت و انواع براهین، حیطه شناختی و معرفتی مخاطب را سرشار از داده های معرفتی می کند تا راه عقل نظری را برای فهم حقیقت و واقعیت، هموار نماید. پاسخگویی قرآن در مواجهه با شبهات سه مولفه اساسی دارد: ۱. تحلیل علل ثبوتی شکل گیری شبهه؛ ۲. عناصر حجت برای پشتیبانی خرد مخاطبان؛ ۳. برهان منطقی در جهت کشف و اثبات حقیقت.

کلیدواژه ها:

قرآن» ، منطق» ، شبهه» ، مواجهه» ، « ، استدلال»