بررسی قلمروهای ژئومورفولوژیکی پلایای درانجیر با تکنیک

پلایای درانجیر یکی از پلایاهای ایران مرکزی است که تاثیر واحدهای مجاور بر سطح این پلایا موجب شده تا این واحدبه دلیل تفاوت در جنس، پوشش سطحی زمین به واحدهای کوچکتر به نام رخساره ژئومورفولوژی تقسیم شود. در این قلمروفرمهای دیرینه و حال کواترنر از تنوع زیادی برخوردار بوده که نشان دهنده استیلای سیستم های شکلزائی متفاوت سرد و گرم در طول کواترنر می باشند هدف در این پژوهش شناسایی، تفکیک و طبقه بندی واحدهای فرمی واقع در این پلایا با استفاده از تکنیک GIS و کاربردی کردن بیشتر این تکنیک در مطالعات ژئومورفولوژی بوده است. جهت دستیابی به این هدف از نقشه ها ی توپوگرافی 1:،250000 و1:50000 نقشه ها ی زمین شناسی، بازدید میدانی وDEM 90 متری منطقه مورد مطالعه کمک گرفته شده و تمامی محاسبات و عملیاتی چون تهیه نقشه شیب، نیمرخ توپوگرافی، تهیه طیفهای مختلف ارتفاعی، رقو می کردن نقشه ها و لایههای موضوعی از سطح پلایا توسط نرم افزار 3 ARCGIS9 انجام گرفته است. نتایج به دست آمده، منطقه مطالعاتی یک چشم انداز ژئومورفولوژیکی متشکل از سه منظر ارتفاعات، دشت سر و پلایاست و منظر پلایا خود به واحدهای کوچکتری از جمله تپههای ماسه ای، نمکزار، مخروط افکنه، دشت گلی، نبکا نیز تقسیم گردید. از طرفی معین گردید که استفاده از تکنیکGIS می تواند به عنوان یک ابزار بسیار کارآمد ژئومورفولوژیست ها را در بررسی و شناسایی مناطق خشک کمک شایانی از نظر افزایش سرعت، دقت و کاهش هزینه نماید

کلیدواژه ها:

قلمروهای ژئومورفولوژیکی ، پلایای درانجیر GIS رخساره ژئومورفولوژی