بررسی اثر آللوپاتی برخی علف های هرز رایج استان هرمزگان بر جوانه زنی و رشد رویشی پیاز (Allium cepa)

به منظور بررسی تاثیر بازدارندگی عصاره های آبی و بقایای گیاهی اندام های مختلف علف های هرز تاج خروس، سلمه تره، خرفه، پنیرک و پنجه کلاغی مصری بر جوانه زنی و رشد گیاهچه پیاز مطالعات آزمایشگاهی و گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار در گروه باغبانی دانشگاه هرمزگان انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه در پژوهش آزمایشگاهی شامل ۵ علف هرز ذکر شده، ۶ غلظت عصاره (۰، ۱، ۲، ۴، ۸ و ۱۰ میلی لیتر) ۳ اندام برگ، ساقه و ریشه علف هرز و در پژوهش گلدانی شامل بقایای گیاهی پودر شده برگ، ساقه و ریشه علف های هرز به میزان ۰، ۱، ۲، ۴، ۸ و ۱۶ گرم در گلدان بود. در نتایج آزمایشگاهی بیشترین خاصیت بازدارندگی در دو علف هرز تاج خروس وپنجه کلاغی مصری مشاهده گردید. در اکثر صفات مورد مطالعه تفاوت معنی داری بین این دو علف هرز مشاهده نگردید ولی اثر بازدارندگی علف هرز تاج خروس بر صفات سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، وزن خشک ریشه چه و گیاهچه پیاز بیشتر از علف هرز پنجه کلاغی مصری بود. در اغلب موارد با افزایش غلظت عصاره اندام های مختلف علف هرز، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و ویژگی های رویشی گیاهچه پیاز بطور معنی دار کاهش یافت. نتایج گلخانه ای نشان داد که حضور بقایای علف های هرز در خاک موجب کاهش رشد رویشی و میزان کلروفیل برگ گیاهچه پیاز گردید. دو علف هرز تاج خروس و پنجه کلاغی مصری بیشترین اثر بازدارندگی را بر تمام ویژگی های رویشی گیاهچه پیاز در شرایط گلدانی داشتند. اما اثر آللوپاتی علف هرز تاج خروس بر درصد رویش گیاهچه و کلروفیل a بیشتر بود. نتایج این پژوهش نشان داد که دو علف هرز تاج خروس و پنجه کلاغی مصری در مقایسه با علف های هرز خرفه، سلمه تره و پنیرک تاثیر بازدارندگی بیشتری بر رشد و جوانه زنی پیاز داشتند، لذا توصیه می گردد قبل از کاشت پیاز نسبت به پاک سازی این دو علف هرز در مزارع پیاز استان هرمزگان اقدام جدی صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

آللوکمیکال ، پنجه کلاغی مصری ، تاج خروس ، سرعت جوانه زنی ، میزان کلروفیل برگ