تاثیر سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی همیشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت شرایط شوری

به منظور ارزیابی تاثیر غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید بر وزن خشک ریشه و اندام هوایی، مقادیر کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین، میزان قندهای محلول، پرولین، مالون دی آلدئید، درصد و وزن عصاره گل همیشه بهار تحت تنش شوری، آزمایشی در سال ۱۳۹۳ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی شهر ری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار انجام شد. تیمارها شامل ۴ سطح شوری با آب آبیاری (صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی مولار کلرید سدیم)، محلول پاشی سالیسیلیک اسید در دو سطح (صفر و ۰/۷ میلی مولار) و جاسمونیک اسید در دو سطح (صفر و ۱۰۰ میکرومولار) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت شوری وزن خشک ریشه و اندام هوایی، مقادیر کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین موجود در برگ و وزن عصاره گل به طور معنی داری کاهش و میزان قندهای محلول، پرولین، مالون دی آلدئید و درصد عصاره به طور معنی داری افزایش یافتند. در همین حال، کاربرد سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید سبب افزایش وزن خشک ریشه (۷۲%)، وزن خشک اندام هوایی (۵۹%) و وزن عصاره گل (۴۳%) گردید که تا حدودی از اثرات منفی شوری می کاهد.

کلیدواژه ها:

تنش ، پرولین ، مالون دی آلدئید ، آنتوسیانین ، عصاره