تاثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و صفات مورفوفنولوژیکی عدس (Lens culinaris Medikus) در زابل

تاریخ کاشت و تراکم بوته مناسب از مهمترین عوامل موثر بر عملکرد گیاهان زراعی هستند. به منظور بررسی تاثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و صفات مورفوفنولوژیکی عدس بومی سیستان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در سال ۱۳۸۹ در زابل اجرا گردید. تیمارها شامل چهار تاریخ کاشت (۳۰ آبان، ۱۴ آذر، ۲۸ آذر و ۱۲ دی) و سه تراکم (۱۸، ۲۴، ۳۶ و ۷۲ بوته در متر مربع) بودند. نتایج نشان داد که تاخیر در کاشت باعث تاخیر زمانی در سبز شدن، گلدهی و کاهش طول دوره رشد گردید. همچنین تاریخ کاشت و تراکم بوته به طور معنی دار و در سطح یک درصد صفات ارتفاع نخستین غلاف از زمین، ارتفاع بوته و عملکرد دانه را تحت تاثیر قرار داد اما تعداد شاخه های اصلی بوته تنها تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفت. با تاخیر در کاشت از ۳۰ آبان به ۱۲ دی، تعداد شاخه های اصلی در بوته، ارتفاع نخستین غلاف از سطح زمین، ارتفاع بوته و عملکرد دانه به ترتیب ۹/۹، ۳/۳۱، ۳/۲۱ و ۸/۱۴ درصد کاهش یافتتند. همچنین با افزایش تراکم از ۱۸ به ۷۲ بوته در متر مربع، تعداد شاخه اصلی در بوته ۵/۵ درصد کاهش یافت در حالی که ارتفاع نخستین غلاف از سطح زمین، ارتفاع بوته و عملکرد دانه به ترتیب ۲/۴۳، ۹/۸۳ و ۴/۱۰۴ درصد افزایش یافت. به طور کلی به منظور دستیابی به عملکردی مطلوب در زراعت عدس در زابل می-توان تاریخ کاشت ۳۰ آبان و تراکم ۷۲ بوته در متر مربع را توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

عدس ، تاخیر کاشت ، تعداد بوته ، دما ، گلدهی