ارزیابی پتانسیل آلودگی منابع آب زیرزمینی با استفاده از روش DRASTIC ،مطالعه موردی: آبخوان شازند

در بسیاری از موارد آلودگی آب های زیرزمینی، بعد از آلوده شدن چاه های آب شرب شناسایی می شوند. رفع آلودگی آب های زیرزمینی بسیارپرهزینه و فرآیندی طولانی است و اغلب زمانی آلودگی تشخیص داده می شود که رفع آلودگی آبخوان تقریبا غیرممکن می گردد. آسیب پذیریآبخوان یکی از مهم ترین ابزارهایی است که امروزه برای شناخت نواحی آسیب پذیر آبخوان و تعیین پتانسیل آلودگی آب های زیرزمینی استفادهمی شود. در این مقاله با استفاده از مدل DRASTIC به تعیین آسیب پذیری ذاتی در آبخوان شازند در استان مرکزی پرداخته می شود. بدین ترتیب،ابتدا لایه های هر یک از پارامترهای مدل DRASTIC در نرم افزار GIS تولید می شود. سپس شاخص آسیب پذیری کل آبخوان با همپوشانی و تاثیرضرایب وزنی نقشه های آسیب پذیری ذاتی محاسبه می شود. جهت صحت سنجی، نتایج آسیب پذیری کل آبخوان با مقادیر غلظت نیترات در ۴۰ حلقهچاه بهره برداری منتخب کیفی اصلاح می شود. نتایج نشان می دهد پس از اصلاح مدل، میزان همبستگی از ۱۴ درصد به ۹۴ درصد افزایش پیدا می کند. همچنین بر اساس نتایج، حدود ۷۰ درصد از آبخوان در محدوده مطالعاتی در رده آسیب پذیری بی خطر، ۲۲ درصد در رده کم خطر ۴/۵ درصد در رده خطرناک و ۳/۵ درصد بحرانی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ذاتی ، آبخوان شازند ، DRASTIC