ارزیابی ژنوتیپ های جو با استفاده از شاخص های تحمل به تنش در شرایط مطلوب و تنش خشکی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPEC-11-36_021

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1401

چکیده مقاله:

به منظور بررسی تحمل خشکی در هشت ژنوتیپ و دو رقم جو در دو شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۹۳-۱۳۹۲در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در شرایط مطلوب مربوط به ژنوتیپهای ۷۹ (۷/۹۲۷۴ کیلوگرم در هکتار)، ۹۵ (۷/۹۴۲۱ کیلوگرم در هکتار)، ۱۲۰ (۳/۹۳۶۲ کیلوگرم در هکتار) و رقم یوسف (۷/۹۳۵۳ کیلوگرم در هکتار) و در شرایط تنش مربوط به ژنوتیپهای ۹۵ (۷/۸۱۹۷ کیلوگرم در هکتار) و ۱۲۰ (۷/۸۴۸۷ کیلوگرم در هکتار) بود. در هر دو شرایط، کمترین عملکرد مربوط به ژنوتیپ شماره ۲۱ (۰/۲۲۷۰ کیلوگرم در هکتار) بود. از نظر شاخصهای سهگانه ارزیابی شامل شاخصهای تحمل، افت محصولدهی و حساسیت به تنش، ژنوتیپهای ۱۲۵، ۹۷، ۲۱ و رقم ریحان، حساس و کم محصول تشخیص داده شدند. از نظر شاخصهای دیگر ارزیابی شامل شاخصهای میانگین محصولدهی، تحمل به تنش، میانگین هندسی محصولدهی و میانگین هارمونیک، ژنوتیپهای ۹۵، ۱۲۰ و رقم یوسف متحمل به خشکی شناخته شدند. برای انتخاب و معرفی بهترین معیار(های) تحمل به خشکی، همبستگی هر یک از شاخصهای فوق با عملکرد تحت شرایط مطلوب و تنش محاسبه گردید. با توجه به نتایج میزان همبستگی بین شاخص های تنش، شاخصهای میانگین بهرهوری، میانگین هندسی بهرهوری، میانگین هارمونیک، شاخص عملکرد و تحمل به تنش بیشترین همبستگی مثبت با عملکرد در هر دو شرایط مطلوب و تنش را نشان دادند. با توجه به این شاخصها و عملکرد بالای ژنوتیپها در دو شرایط محیطی، بهترین ژنوتیپهای متحمل به تنش خشکی، ژنوتیپهای ۹۵ و۱۲۰ تشخیص داده شدند.

نویسندگان

رسول احمدزاده

دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز

حسن پاک نیت

هیات علمی دانشگاه شیراز

الهه توکل

هیات علمی دانشگاه شیراز

صادق شهراسبی

دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز