بررسی اثر محلول پاشی متانول و اسیدآسکوربیک بر عملکرد و صفات فیزیولوژیک مرتبط با روابط آبی بادام زمینی در شرایط دیم

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی متانول و اسیدآسکوربیک بر رشد و عملکرد بادام زمینی (رقم NC۲) در سال زراعی ۱۳۹۴، در دو منطقه آستانه اشرفیه و کیاشهر، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای مورد بررسی دراین آزمایش شامل محلول پاشی متانول در ۴ سطح شامل صفر (شاهد)، ۷، ۱۴ و ۲۱ درصد حجمی و محلول پاشی اسیدآسکوربیک در ۴ سطح شامل صفر (شاهد)، ۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی گرم در لیتر بودند. محلول پاشی دو بار طی فصل رشد گیاه و با فاصله ی زمانی ۱۵ روزه و شروع محلول پاشی در مرحله کدبندی ۷۲ انجام شد. صفات اندازه گیری شده در این تحقیق شامل: عملکرد غلاف، عملکرد دانه، عملکرد زیست توده، عملکرد پروتئین، عملکرد روغن، کارایی مصرف آب غلاف، کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و پتانسیل اسمزی برگ بود. نتایج نشان داد که اثر ساده محلول پاشی متانول و اسیدآسکوربیک تاثیر مثبت و معنی داری بر روی صفات اندازه گیری شده داشت. بالاترین میزان در پارمترهای اندازه گیری شده در دو تیمار محلول پاشی متانول (۱۴ و ۲۱ درصد حجمی) و دو تیمار اسیدآسکوربیک (۵۰۰ و ۷۵۰ میلی گرم در لیتر) مشاهده شد. درصد افزایش میزان عملکرد غلاف در تیمارهای مصرفی ۱۴ و ۲۱ درصد حجمی متانول در مقایسه با تیمار شاهد (عدم کاربرد متانول) به ترتیب ۱۵/۲۰ و ۶۵/۲۴ درصد بود. مصرف اسیدآسکوربیک با مقادیر ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی گرم در لیتر به ترتیب موجب افزایش ۳۶/۱۷ و ۶۷/۲۰ درصدی عملکرد غلاف نسبت به تیمار شاهد (عدم کاربرد اسیدآسکوربیک) شد.

کلیدواژه ها:

Leaf spray ، Leaf osmotic potential ، water use efficiency ، Chlorophyll ، Leaf relative water content