تاثیر اسپرمیدین و سالیسیلیک اسید بر میزان پلی آمین های داخلی، فعالیت آنزیم های شکارکننده رادیکال های آزاد و میزان تخریب اکسیداتیو لیپیدها در گل بریدنی رز رقم "بلک مجیک"

گل رز یکی از مهمترین گیاهان زینتی می باشد که به دلیل دارا بودن گل های زیبا و رنگ های متنوع، امروزه دارای رتبه نخست در تولید و صادرات گل های بریدنی است. کمیت و کیفیت در ارقام این گل به شدت تابع شرایط محیطی و تغذیه ای بوده و کاربرد تنظیم کننده های رشد قبل و پس ازبرداشت یکی از روش های متداول در افزایش کیفیت و دوام این گل می باشد. لذا در این پژوهش، گل بریدنی رز رقم"بلک مجیک" قبل ازبرداشت با اسپرمیدین (۰، ۵۰، و ۱۰۰ میلی گرم درلیتر) و پس ازبرداشت با سالیسیلیک اسید (۰، ۵۰، و ۱۰۰ میلی گرم درلیتر) مورد تیمار قرار داده و کیفیت پس ازبرداشت آن از جنبه های بیوشیمیایی مختلف همچون میزان پلی آمین های داخلی (اسپرمیدین، اسپرمین و پوترسین)، فعالیت آنزیم های شکارکننده رادیکال آزاد (همچون سوپراکسیددسموتاز، کاتالاز، پلی فنل اکسیداز) و میزان تخریب اکسیداتیو لیپیدها (از طریق میزان بیومارکر تخریبی مالون دی آلدئید تولید شده) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کاربرد اسپرمیدین و سالیسیلیک اسید موجب افزایش میزان پروتئین های محلول، بهبود فعالیت آنزیم های سوپراکسیددسموتاز، کاتالاز و پلی فنل اکسیداز در گلبرگ های گل بریدنی رز رقم"بلک مجیک" گردید. افزایش فعالیت آنزیم های دخیل در تنش اکسیداتیو نیز موجب کاهش تخریب لیپیدها و کاهش میزان بیومارکر تخریبی مالون دی آلدئید تولید شده گردید. از سوی دیگر میزان پلی آمین های درونی اسپرمیدین، اسپرمین و پوترسین نیز به طور معنی داری از کاربرد خارجی اسپرمیدین و سالیسیلیک اسید متاثر گردیدند.

کلیدواژه ها:

اسپرمین ، بیومارکر تخریبی ، پلی فنل اکسیداز ، پوترسین ، سوپراکسیددسموتاز