مدیریت دولتی نوین

در دهه های اخیر شاهد ظهور رویکردی جدید در مدیریت دولتی بوده ایم. بعبارت دیگر رویکردی جدید که برای رویارویی با مشکلات و مسائل پیچیده عصر حاضر شکل گرفته است. ضرورت برخورد با چالشهایی از قبیل تغییر تکنولوژی، جهانی شدن، انقلاب اطلاعات و رقابت بین المللی، دولت ها را ناگزیر از ایجاد تغییرات عمده ایی در بخش مدیریت دولتی خود نموده است. پارادایم الگوی سنتی اداره که در بخش اعظم قرن بیستم یک نظریه غالب محسوب می شد، در طی سال های اخیر که شاهد تغییراتی به مراتب وسیع تر از همه تغییرات قرن بیستم بوده ایم، جای خود را به »مدیریت گرایی« یا مدیریت دولتی جدید داده است. ویژگی مهم رویکرد نوین مدیریت دولتی جلب مشارکت مردم در انجام امور و سپردن کارها به دست آنان است.رویکرد »مدیریت گرایی« برای جوامعی مناسب است که در آن ها نظر ارباب رجوع و مشتریان سازمان ها از ارج و اهمیت بالایی برخوردار است، کرامت وارزش انسان مد نظر است و پاسخگو بودن به نیازهای جامعه و رضایت اهل آن هدف اصلی سازمان هاست.درده ه ۹۰ اغلب در انها در پاسخ به مشکلات مختلفی که با انها روبه رو بودند. به مدیریت دولتی جدیدی روی اوردند که به مدیریت گرایی با مدیریت دولتی نوین شهرت یافت و امروز نیز کشور ما در همین راستا گام برمیدارد. شاید یکی از علل اساسی این گرایش ناکارامدی مدل سنتی اداره امور دولتی بوده باشد. دولتها دریافتند که مدل قدیمی کارایی ندارد و از این رو برخی از اصول بنیادی مدل سنتی را مورد تردید قرار دادند. انها به جای یک رهبر همه چیز دان به متخصصان مدیریت و اقتصاد روی اوردند. مرزهای میان فعالیتهای بخش خصوصی و دولتی را به قصد کاهش هزینه ها از میان برداشتند و محیط کار سازمان دولتی را دگرگون ساختند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دولتی ، بوروکراسی ، جهانی شدن ، مدیریت دولتی نوین ، دولت ، سازمان ، محیط سازمانی و ...