نقش و تاثیر عوامل کالبدی بر افزایش اعتماد به نفس کودکان در کودکستانها

عقیده بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت بر این است که شخصیت هر انسان در ۷ سال اول زندگی او شکل میگیرد بنابراین توجهبه نیازهای کودکان ۳ تا ۶ سال در این مقطع سنی در جهت فراهم آوردن شرایط مطلوب برای رشد از لحاظ جسمی ، ذهنی و عاطفیاز یک سوء و مهم تر از آن رشد اجتماعی و افزایش حس اعتماد به نفس در کودکان و شکوفایی استعدادها و علایق آنها و رعایتاستانداردها جهت فضاهای آموزشی و پرورشی کودکان از سوی دیگر فضایی برای آماده سازی کودک برای ورود به دبستان رامشخص مینماید . همچنین تبیین سیستم آموزشی خاص و ایجاد فضای آموزشی باز و نیمهباز برای کودک تا به این گونه بستریفراهم شود تا کودکان آزادی عمل بیشتری داشته باشند که این مسئله خودش به تنهایی یکی از او لویت های ضروری می باشد ، همچنینراهبردها باید نگاهی جدید و تجربه ایی نو از آموزش و پرورش باشد در واقع ایجاد محل های آموزشی نه صرفا ایجاد و ساختساختمان آموزشی ، محل هایی آموزشی که به مانند جداره های شهر یک سری پارامترها را برای کارکرد هر چه بهتر در خود داشته باشدمانند دید و منظره ای گوناگون ، فضای سبز ، زمین های بازی و فضای مکث و . . . که کودک در این محیط در واقع وارد یک سطحتعاملات مرتبط با حس تعلق و مالکیت به فضا که باعث پدید آمدن احساسات و تعاملات همسایگی و محل های و درگیر شدن درروابط فضایی بینابینی می گردند که به هر کدام از آنها با درجاتی مختلف تعلق خاطر پیدا خواهد کرد . مجموع این موارد باعث ایجادالگوی مشارکتی در شکل دهی به فضا و شکلدهی به تفکرات کودکان که نقشی آموزشی ، پرورشی و تربیتی و شکل دهی به اعتماد بهنفس و تفکر درست و ریختن ترس کودکان از کودکی برای صحبت کردن ، ارائه و عرضه کردن خود در جامعه خواهد شد .

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، رشد اجتماعی ، شناخت کودک ، کودکستان ، کالبد