بررسی کاربرد انرژی های تجدیدپذیر هیبریدی در مناطق روستایی

استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در نواحی روستایی جنبه جدیدی از توسعه است که می تواند کارکرد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مهمی داشته و در مناطق روستایی دورافتاده که امکان گسترش شبکه وجود ندارد، جایگزین خوبی برای سوخت های فسیلی باشد. با این وجود استفاده از منابع انرژی های تجدیدپذیر، با چالش هایی نظیر وابسته بودن این انرژی ها به عوامل طبیعی (مانند ساعات تابش خورشید و وزش باد)، غیرقابل پیش بینی بودن، نوسانات قابل توجه در تولید برق و هزینه بالای سرمایه گذاری اولیه رو برو است که مانع به کارگیری این منابع شده است. سیستم های انرژی تجدیدپذیر هیبریدی که شامل منابع تجدیدپذیر مختلف است، می تواند علاوه بر تامین انرژی پایدار در این مناطق، باعث صرفه جویی در هزینه ها، جلوگیری از ایجاد آلودگی هوا و ایجاد توسعه پایدار روستایی شود. این سیستم ها می توانند اندازه اجزای سیستم را بهینه کنند و در نتیجه هزینه های عملیاتی را کاهش داده و دسترسی به انرژی مقرون به صرفه، قابل اعتماد و پایدار را تضمین کنند. در این پژوهش، سیستم های انرژی تجدیدپذیر هیبریدی مختلف به عنوان یک منبع کارآمد برای تامین انرژی در مناطق روستایی به خصوص مناطق دورافتاده معرفی و بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، توسعه پایدار ، محیط زیست