مبانی فقهی و حقوقی مجازات جرم پناه و فراری دادن زندانی در قانون مجازات اسلامی

فردی که مرتکب جرم می شود ، ممکن است قبل از اینکه به اتهام او رسیدگی شود، توسط مامورین یا ضابطین دادگستری توقیف شود که در این مقاله تحت عنوان فرد توقیف شده از آن یاد می شود، گاهی ممکن است فردتوقیف شده پس از سیر رسیدگی به اتهام حسب تصمیم دادگاه محکوم به تحمل حبس ، اعدام، قصاص یا دیه گردد و در نهایت فرد محکوم روانه زندان شود که بعنوان زندانی و محکوم به آن اشاره می شود در این راستاچنانچه کسی مبادرت به فراری دادن فرد توقیف شده یا محکوم نماید حسب مورد اینکه عامل فرار مامور دولت باشد یا غیر مامور دولت ، با در نظر گرفتن نوع اتهام فرد متواری ،قانون گذار واکنش اجتماعی تحت عنوانمجازات برای عاملین فرار در نظر گرفته که هر در این مطالعه با تاکید بر مبانی فقهی و حقوقی، به بررسی این نوع جرم پرداخته شده است. بر این اساس، قانون مجازات اسلامی طی مواد ۲۶۷ ، ۵۴۹ و ۵۵۱ به جرم انگاریبزه فراری دادن محکومان پرداخته است. این مواد، تنها به مسئولیت تحویل فرد زندانی از سوی عامل فرار و در صورت تحویل ندادن، به حبس وی اشاره کرده است. همچنین اگر تحویل ندادن تا فوت زندانی یا طبق ماده۲۶۷ به تعذر تحویل و طبق ماده های ۵۴۹ و ۵۵۱ به امتناع تحویل منتهی شود، فراری دهنده مکلف به پرداخت حدود تعیین شده خسارت می باشد.

کلیدواژه ها:

مبانی فقهی و حقوقی ، مجازات ، جرم پناه و فراری دادن زندانی ، قانون مجازات اسلامی