تاثیر روش آموزش مبتنی بر بار شناختی بر یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پایه ششم ناحیه یک بندرعباس

هدف اصلی این پژوهش، تاثیر روش آموزش مبتنی بر بار شناختی بر یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پایه ششم ناحیه یک بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و روش پژوهش، شبه تجربی با گروه آزمایش و گروه گواه با اجرای پیش آزمون و پس آزمون میباشد. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی ناحیه یک شهر بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲میباشد. از میان این دانش آموزان، متناسب با تحقیقات شبه تجربی و با روش نمونهگیری در دسترس، نمونه ای به تعداد ۳۰ نفر انتخاب ۱۵)نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) شد و جایگزینی مشارکت کنندگان در گروههای آزمایش و گواه به صورت جایگزینی تصادفی صورت پذیرفته است. آموزش مبتنی بر بار شناختی هفته ای دو جلسه و به مدت یک ماه برای گروه آزمایشی انجام شد. برای سنجش یادگیری دانش آموزان از پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی پینتریج و دی گروت بوبوک(( ۱۹۹۰ و برای سنجش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان از پرسشنامه خودکارآمدی رفیعی (۱۳۹۳) استفاده شده است که پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۸۸ و ۰/۷۹ به دست آمده است. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۸ و از طریق آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شده اند. یافته های پژوهش نشان میدهد که: روش آموزش مبتنی بر بار شناختی بر یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پایه ششم ناحیه یک بندرعباس تاثیر دارد. نتیجه گیری: با استفاده از روشهای خاص تدریس مثل آموزش مبتنی بر بار شناختی میتوان در یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تغییراتی را ایجاد نمود و آنها را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

بار شناختی ، یادگیری ، خودکارآمدی ، دانش آموزان.