بارنگری در اعلامیه حقوق بشر در اسلام، از توازی کارکردی تا کارکرد تکمیلی
محل انتشار: دوفصلنامه حقوق بشر، دوره: 16، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 165
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHM-16-2_006
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
چکیده مقاله:
از اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، سازمان کنفرانس اسلامی (سازمان) در صدد برآمد تا با تصویب اعلامیه حقوق بشر در اسلام (اعلامیه قاهره)، گفتمان حقوق بشری خاص خود را در توازی با نظام بین المللی حقوق بشر ایجاد کند. با تصویب اعلامیه قاهره در سال ۱۹۹۰، جدال میان دولت های غربی و کشورهای اسلامی بر سر تعارض مفاد آن با معیارهای حقوق بشر آغاز شد. اما در برنامه اقدام ۲۰۰۵ از گفتمان توازی کارکردی دست کشید و زمینه را برای بازنگری در اعلامیه قاهره فراهم کرد و در ۲۸ نوامبر ۲۰۲۰ «اعلامیه حقوق بشر سازمان همکاری اسلامی (اعلامیه جدید)» به تصویب رسید.این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی رویکرد کلی و ویژگی های خاص فرایند بازنگری و تصویب اعلامیه جدید را بررسی می کند و نتیجه می گیرد که از نظر سیاسی، تدوین کنندگان اعلامیه جدید به «دستاوردی شگرف» دست یافته و ادبیات حقوق بشری سازمان را با گفتمان بین المللی حقوق بشر هماهنگ کرده اند. اما صلاحیت و توانایی علمی برای انطباق معیارهای حقوق بشر با تعالیم و ارزش های اسلامی را فاقد بوده و در مواردی با رونویسی از روی اسناد بین المللی حقوق بشر، اعتبار علمی خود را مخدوش ساخته اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسین مظفری
دکتری حقوق بین الملل مرکز صلح و گفتگو، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران.