کدهای اخلاقی کنشگری روحانیت در شبکه های اجتماعی

با ظهور فناوری­های اطلاعاتی و ارتباطاتی و گسترش اینترنت و شبکه­های اجتماعی، کنشگری روحانیت شیعه وارد صحنه­ جدیدی به نام کنشگری مجازی شده است. کنشگری مجازی در بستر فضای مجازی و شبکه­های اجتماعی، بین کنشگر و مخاطب صورت می­گیرد. به هرگونه فعالیتروحانیون که با هدف رساندن پیام دین به مخاطبان در بستر شبکه­های اجتماعی انجام می­شود، کنشگریروحانیت در شبکه­های اجتماعی اطلاق می­گردد. کنشگری روحانیت در شبکه­های اجتماعی، عملی بی قیدوشرط نیست، بلکه نیازمند اصول و آیین­نامه اخلاقی است. این نوشتار به دنبال آن است که مهم ترین مصادیق اجرایی اصول اخلاقی را به عنوان کدهای اخلاقی در کنشگری روحانیت در شبکه­های اجتماعی شناسایی و بررسی کند. این تحقیق از نوع تحقیقات نظری و اسنادی است و از نظر روش گردآوری و تحلیل اطلاعات، کیفی محسوب می شود. اطلاعات تحقیق با روش استقرا و مشاهده کنشگران جمع آوری و با کمک منابع اسنادی تفسیر شده اند.

کلیدواژه ها:

کد اخلاقی ، روحانیت ، کنشگری مجازی ، شبکه های اجتماعی