ارزیابی اثرات siRNA بر سطح بیان ژن Snail۱ و miR۱۴۳ در سلولهای متاستاتیک سرطان سینه
محل انتشار: فصلنامه سلول و بافت، دوره: 13، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 417
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCT-13-2_006
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
چکیده مقاله:
هدف: در دهه های گذشته تلاش های زیادی با هدف جستجوی ابزارهای جدید جهت درمان سرطان صورت گرفته است. در این راستا، کشف، بررسی و کاربرد تکنیکهای مرتبط با RNA های مداخله گر کوچک (siRNA) یکی از قابل توجه ترین پیشرفتها در زمینه شناسایی و درمان سرطان بوده است. RNA مداخله گر کوچک که گاهی بهعنوان RNA مداخله گر کوتاه یا RNA خاموش کننده نیز شناخته می شود، معمولا ۲۱ جفت باز طول دارد و با تجزیه mRNA پس از رونویسی، با بیان ژن های خاص با توالی های نوکلئوتیدی مکمل تداخل می کند و از ترجمه جلوگیری می کند. مطالعات بسیاری نشان داده اند که siRNA ها بر تنظیم بیان برخی ژن ها که در سرطان ها نقش دارند تاثیرگذار می باشند. siRNA ها بر فاکتورهای رونویسی Snailکه در تهاجم و متاستاز سلول های سرطانی و miR-۱۴۳ که در پاتوژنز سرطان ها نقش مهمی دارند موثر هستند. miRNA ها همراه با عوامل رونویسی می توانند مسیرهای بیولوژیکی دخیل در سرطان زایی را مختل کنند. حال آنکه ، اثر دقیق ها siRNA بر بیان ژن های snail۱ و miRNA-۱۴۳ در سلول های سرطانی سینه کاملا روشن نیست. بر این اساس مطالعه حاضر به بررسی اثراتsiRNA بر snail۱ و miRNA-۱۴۳ بر سلول های سرطان سینه پرداخته است.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی-آزمایشگاهی سلول های سرطانی سینه رده MDA-MB-۴۶۸ انستیتو پاستور ایران خریداری شدند. سلول ها در محیط کشت RPMI-۱۶۴۰ حاوی ۱۰% FBS کشت داده شدند. جهت تیمار سلول های سرطانی با siRNA اختصاصی، کیت ژن Snail۱(Santacruz biotechnology California, USA) مورد استفاده قرار گرفت. سلول ها به دو گروه کنترل (عدم تیمار) و سلول های تیمار شده (ترانسفکت شده با siRNA) تقسیم بندی شدند. به منظور مشخص کردن زمان موثر، سلول ها تحت تاثیر دوز ۶۰پیکومول siRNA به مدت ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت قرار گرفتند. پس از بررسی بیان ژن و به دست آمدن زمان موثر در ادامه به منظور به دست آوردن دوز موثر سلول ها با سه دوز ۴۰، ۶۰ و ۸۰ پیکومول تیمار شدند. از ژن بتا اکتین به عنوان ژن کنترل داخلی استفاده شد. مورفولوژی سلول های متاستاتیک MDA-MB-۴۶۸ با استفاده از میکروسکوپ نوری قبل و بعد از ترانسفکت ژن اختصاصی مورد بررسی قرار گرفتند. تکثیر سلول ها با رنگ آمیزی تریپان بلو بررسی شد. سطح بیان ژن snail۱ و miR-۱۴۳ توسط qRT-PCR ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون تی – تست تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: در این مطالعه در سلول های سرطانی سینه رده MDA-MB-۴۶۸ سطح نسبی بیان ژن Snail۱ در زمان موثر ۴۸ ساعت و در مواجهه با دوز موثر ۶۰ پیکومول دچار کاهش معنی داری شد (P <۰.۰۰۰۱). اما ناک داون ژن Snail۱ توسط siRNA اختصاصی در سلول های سرطانی رده MDA-MB-۴۶۸درمواجهه با دوز موثر۶۰ پیکومول و زمان موثر ۴۸ ساعت سبب افزایش سطح بیان نسبی ژن miR-۱۴۳ در مقایسه با گروه کنترل شد (P <۰.۰۰۰۱). همچنین میزان رشد سلول های سرطانی MDA-MB-۴۶۸با ناک داون ژن Snail۱ کاهش پیدا کرد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادند که ترانسفکت سلول های سرطان سینه رده MDA-MB-۴۶۸ توسط siRNA اختصاصی با اثرات کاهشی و افزایشی که بر سطح بیان ژن Snail۱ و ژن miR-۱۴۳ داشته است می تواند به طور موفقیت آمیزی سبب کاهش تکثیر و تهاجم سلول های سرطان سینه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه ستاری وند
استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحداهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
رضا محمدزاده
استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :