اسامی خاص داستانی ؛ گذرگاه برگشت از انقلاب کپرنیکی

چکیده:روش جناب کریپکی در نمایش عدم انطباق متافیزیک و معرفت شناسی معرفی نمونه های نقض است؛ معرفی گزارهای ممکن پیشینی به موازات گزاره های ضروری تجربی. در بعضی از این نمونه ها مناقشه شده است. آنچه می آید تلاشی است در احیای متافیزیک از طریق سمنتیک در حاشیه ی پیشنهاد کریپکی. در زمینه ی نوشته سعی می کنم ملازمت منطق و سمنتیک فرگه ایی را با انقلاب کپرنیکی نشان دهم؛ در گام اول از نمایش ناکارآمدی پیشنهاد فرگه ایی ها (وصف گرایان؛ فرگه،راسل، ویتگنشتاین و سرل) در سمنتیک اسامی خاص◦ نتیجه می گیرم جز پیشنهاد «جان استوارت میل»(کریپکی، پاتنام، کاپلان، ون اینویگن و...) و اتصال بی واسطه ی نام و نامیده گریزی نیست. در گام دوم از این نتیجه و نمایش ناتوانی وصف گرایی در تفکیک اسامی بالفعل و داستانی◦ غیریت وجود و تعین، و از آنجا غیریت متافیزیک و معرفت شناسی برمی آید. وقتی وصف گرایی◦ چرخش کپرنیکی را در ضمن داشته باشد؛ پیامد تردید در سمنتیک وصف گرایانه◦ تردید در چرخش کپرنیکی و الزامات آن خواهد بود.

کلیدواژه ها:

نظریه ی معنا ، بیان ، معنی ، مدلول ، نوئما ، افلاطونگرایی