شبیه سازی و ارزیابی راهکارهای مدیریتی برای کاهش مواد مغذی ورودی به دریاچه زریبار با استفاده از مدل SWAT

در سال های اخیر پدیده تغذیه گرایی به یکی از چالش های جدی در بسیاری از پیکره های آبی، بویژه دریاچه ها و مخازن سدها تبدیل شده است. دریاچه زریبار از جمله دریاچه های آب شیرین در کشور است که با مساله شدید تغذیه گرایی مواجه می باشد. هدف از این پژوهش، دستیابی به راهکار مدیریتی مناسب برای ارتقای سطح کیفی این دریاچه با در نظر گرفتن یک رویکرد شبیه سازی جامع است. بدین منظور، از مدل SWAT به عنوان مدل شبیه ساز سیستم منابع آبی و کشاورزی حوضه آبریز دریاچه و همچنین اندرکنش آن با تغییرات کمی و کیفی آب دریاچه استفاده شده است. در این مطالعه، تاثیر بکارگیری انواع راهکارهای مدیریتی (BMPs) در مناطق بحرانی از منظر نحوه اثرگذاری آن ها در بهبود شرایط کیفی دریاچه، عملکرد محصولات کشاورزی منطقه و همچنین کاهش هزینه های اقتصادی اجرای آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت و در نهایت با روش تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS راهکارهای بهینه انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد که از بین انواع راهکارهای مدیریت مزرعه و اجرایی اعمال شده، فیلتراسیون گیاهی، کنترل انتشار بار آلودگی در بالادست (کانال قزلچه سو) و کاهش مصرف کود حداکثر تا ۲۵% به ترتیب بعنوان بهترین گزینه های مدیریتی در سطح حوضه می باشند.

کلیدواژه ها:

تغذیه گرائی ، مدل SWAT ، راهکار های مدیریتی ، تصمیم گیری چند معیاره ، دریاچه زریبار