تحلیل عدمقطعیت پارامتر هدایت هیدرولیکی در مدل MODFLOW توسط روش مونتکارلو و RPEM (مطالعه موردی: دشت علی آباد قم)

در مدلسازی آب های زیرزمینی، عوامل بسیاری موجب انحراف در نتایج پیش بینی شده از مقادیر مشاهدهشده می شوند که بیان کننده عدم قطعیت در سیستم منابع آب های زیرزمینی می باشد. در این مطالعه جهت بررسی عدم قطعیت مدل جریان آب زیرزمینی دشت علیآباد قم با مساحت ۱۷۱۲ کیلومتر مربع، پارامتر هدایت هیدرولیکی به عنوان یکی از مهم ترین منابع اصلی عدم قطعیت جهت تحلیل عدم قطعیت پارامتری لحاظ گردید. در این راستا، باندهای مختلف عدم قطعیت در خصوص پارامتر هدایت هیدرولیکی جهت شبیه سازی سطح آب زیرزمینی در محدوده اطمینان ۹۰% با استفاده از روش مونت کارلو بررسی و به منظور کمی سازی، معیارهای ارزیابی عدم-قطعیت محاسبه گردید. در نهایت مناسب ترین باند غیرقطعی برای پارامتر مذکور ارائه شد. به منظور کاهش حجم محاسبات و صرفه-جویی در زمان از روش Rosenblueth’s Point Estimation Method (RPEM) استفاده و عملکرد آن در تحلیل عدم قطعیت هدایت هیدرولیکی با روش مونت کارلو توسط شاخص های ارزیابی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که مناسب ترین باند غیرقطعی در تحلیل عدمقطعیت نوسانات سطح آب زیرزمینی با لحاظ پارامتر غیرقطعی هدایت هیدرولیکی با استفاده از هر دو روش مونت کارلو و RPEM، افزایش ۴۰ و کاهش ۳۰ درصدی در مقدار حاصل از واسنجی آن می باشد. روش RPEM در این پژوهش توانست عملکرد بهتری را نسبت به روش مونت کارلو به میزان ۴۳% از خود نشان دهد.

کلیدواژه ها:

ضریب هیدرودینامیکی ، باند عدم قطعیت ، مونت کارلو ، روش RPEM ، دشت علی آباد قم