تاثیر گروه درمانی شناختی رفتاری بر رضایت زناشویی، باورهای غیرمنطقی وخودپنداره زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر گروه درمانی شناختی - رفتاری بر رضایت زناشویی، باورهای غیرمنطقی و خودپنداره زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تهران بود. این پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) از زنان مبتلا به سرطان پستان بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به عنوان ابزارهای پژوهش از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ، باورهای غیرمنطقی جونز و خودپنداره بک استفاده گردید. پس از گزینش تصادفی گروه های آزمایش و کنترل، در آغاز از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و سپس مداخله آزمایشی (گروه درمانی شناختی - رفتاری) بر اساس راهنمای عملی گروه درمانی شناختی - رفتاری مایکل فری (۱۹۹۹، ترجمه صاحبی و همکاران ۱۳۸۲)، روی گروه آزمایش اجرا گردید و پس از پایان برنامه ی آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و در نهایت، پیگیری پس از یک ماه به عمل آمد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد که گروه درمانی شناختی - رفتاری باعث افزایش رضایت زناشویی، کاهش باورهای غیرمنطقی و بهبود خودپنداره زنان مبتلا به سرطان پستان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردید.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی شناختی - رفتاری ، رضایت زناشویی ، باورهای غیرمنطقی ، خودپنداره