اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان سینه

زمینه و هدف: سرطان پستان مهم ترین و رایج ترین بیماری در بین زنان است که دومین میزان مرگ و میر را بعد از سرطان ریه به خود اختصاص داده است، لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش، کاربردی و از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. برروی ۳۰ نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان شهر کرمانشاه انجام شد که به صورت در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه درمان شناختی - ­رفتاری (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) تخصیص یافتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه تاب آوری کانور و دیویدسون (۲۰۰۰) بود. درمان شناختی ­رفتاری به صورت حضوری طی ۱۰ جلسه در گروه آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تی استفاده تحلیل کواریانس چند متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد درمان شناختی­رفتاری بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان تاثیر معنادار داشته است و بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی­داری وجود دارد (۰.۰۵< p). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، بیانگر سودمندی درمان شناختی- ­رفتاری در افزایش تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان است؛ بنابراین توصیه می شود از این رویکرد درمانی درجهت افزایش تاب آوری این بیماران استفاده شود.

کلیدواژه ها:

cognitive behavioral group therapy ، resilience ، breast cancer ، گروه درمانی شناختی رفتاری ، تاب آوری ، سرطان پستان