بررسی تاثیر مداخلات ارتقا دهنده اگاهی بر سلامت باروری مردان: یک مطالعه مروری نقلی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 233
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WMCONF08_029
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1401
چکیده مقاله:
پیش زمینه:آگاهی کم از عوامل مرتبط با ناباروری مردان، منجر به درگیر شدن ناآگاهانه در فعالیت هایی که توانایی باروری آنها را کاهش می دهد، میشود. حدود %۵۰ از ناباروری ها علت مردانه دارند. شواهد اخیر نشان داده است که بزرگسالان اطلاعات محدودی در مورد سلامت باروری و بارداری دارند و مداخلاتی برای افزایش آگاهی باروری انان مورد نیاز است. طی نتایج مطالعات، قرار گرفتن در معرض مواد آموزشی باعث بهبود آگاهی باروری و تغییر تمایل به فرزندآوری میشود. با این حال، ابتکارات آگاهی باروری کمی وجود دارد. لذا مقاله حاضربا هدف مروری بر بررسی تاثیر مداخلات ارتقا دهنده اگاهی بر سلامت باروری مردان میباشد.روش کار:مطالعه حاضر، مطالعه مروری نقلی (Narrative review) بوده که پژوهشگران جهت تدوین ان از پایگاه های اطلاعاتی همچونgoogle scholar ، scopus،pubmed science direct ,، ISIواز کلمات کلیدی استفاده شد. مجموعه مقاله بررسی شده شامل ۲۰ مقاله ی مداخله ای بوده است که نهایتا ۸ مطالعه مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها :اموزش سلامت باروری ، دانش افراد رادر ارتباط باسلامت بارداری افزایش میدهد. اولین قدم سازنده برای ارتقای موثرسلامت و تغییر رفتار، کسب آگاهی و دانش است. راهبردهای که باعث بهبود آگاهی باروری و تغییر تمایل فرزندآوری میشود (آموزش حضوری، آموزش تعاملی وب و تهیه اپلیکیشن، مداخله ویدیویی کوتاه، بروشور، رسانه) هستند.نتیجه گیری: باید ازدیدگاه سنتی که حیطه ی سلامت باروری را منحصربه زنان میداند فاصله گرفت و سیستم بهداشتی پروتکلی برمبنای توجه به سلامت باروری مردان درنظر بگیرد و به مراکز بهداشتی مراقبتی کشوراعمال کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فائزه حبیب نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دانشکده پرستاری و مامایینسیبه، ساری، ایران.
زهره شاه حسینی
استاد، گروه بهداشت باروری و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت جنسی و باروری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران