تعیین رابطه بین یادگیری سازمانی با توانمندسازی کتابداران کتابخانه های عمومی استان مرکزی

هدف: آگاهی از وجود رابطه بین یادگیری سازمانی و توانمندسازی کتابداران کتابخانه های عمومی استان مرکزی می باشد. روش پژوهش: پژوهش به شیوه پیمایشی، توصیفی انجام شده و جامعه آماری شامل ۱۴۶ نفر از کارکنان شاغل در کتابخانه های وابسته به اداره کل کتابخانه های عمومی در استان مرکزی بوده اند. گردآوری داده ها به شیوه سرشماری بوده است. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات پرسش نامه توانمندسازی اسپریتزر و پرسش نامه یادگیری سازمانی نیف می باشد و در پژوهش حاضر مقدار آلفای کرونباخ به دست آمده برای هر دو پرسشنامه ۹۳/۰ بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و فریدمن استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که رابطه همبستگی قوی و مثبت بین احساس معناداری شغل با یادگیری سازمانی، بین احساس شایستگی و یادگیری سازمانی، بین احساس استقلال با یادگیری سازمانی، بین احساس موثر بودن در شغل با یادگیری سازمانی و بین احساس اعتماد به همکاران و یادگیری سازمانی در بین کتابداران کتابخانه های عمومی استان مرکزی وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که یادگیری سازمانی بر توانمندسازی (معنی دار بودن شغل، احساس شایستگی در شغل، استقلال، موثر بودن در شغل و اعتماد به همکاران) موثر است و می تواند مبنایی برای تدوین راهبردهای مناسب منابع انسانی در زمینه یادگیری سازمانی و توانمندسازی کتابداران باشد و کتابخانه های عمومی با بهره گیری از نتایج حاصله، می توانند در دنیای نوین رقابتی که همواره در حال تغییر است به حیات خود ادامه دهند.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، توانمندسازی ، کتابداران ، کتابخانه های عمومی استان مرکزی