بسترها و فرآیندهای لازم در سازمان رسمی آب وزارت نیرو به منظور سازگاری با تغییرات اقلیم

سازگاری با تغییر اقلیم در سازمان های رسمی کشورها نیازمند اصلاحاتی فرایندی است که بخش آب نیز از آن مستثنی نمی باشد . مقاله حاضر با تاکید بر لزوم ارتقاء حکمرانی آب کشور، ارتقاء شایستگی دستگاه رسمی این بخش، توجه به فرایندهای بی پشیمانی و تاکید بر رویکردی پایین به بالا، تلاش نموده است در مرزی نزدیک به اختیارات سازمان رسمی آب، فرایندهایی را برای سازگاری آن با تغییر اقلیم احصاء نماید. مهمترین یافته های این تحقیق عبارتند از: ۱) در تولید اسناد بالادستی، فرایندی که در آن سازمان رسمی آب کشور بتواند مشارکت موثری بر کنترل بارگذاری­های جدید برمنابع آب داشته باشد به چشم نمی­خورد؛ ۲) لازم است پدیده «تغییر اقلیم» در وزارت نیرو همراه با واژگانی مانند «بهره ­برداری پایدار» و «ظرفیت برد» به رسمیت شناخته شود؛ ۳) بسترسازی برای فرایندهایی که موجب ارتقاء «یادگیری سازمانی» شود، بشدت ضرورت دارد؛ ۴) نیاز است تا مبحث «حکمرانی آب» متناسب با شرایط کشور تعریف و بسترهای قانونی و نهادی برای مدیریت مشارکتی فراهم آید؛ ۵) ریسک و عدم قطعیت، بخش غیرقابل اجتناب پدیده تغییر اقلیم است. در همین راستا، ایجاد فرایندهای لازم برای مدیریت در این شرایط مانند ظرفیت ­سازی برای تصمیم­ گیری استوار ضرورت دارد؛ ۶) لازم است قبل از هرگونه تغییر ساختاری، مبانی نظری رویکردهایی مانند «مدیریت جامع منابع آب» و «مدیریت چرخه هیدرولوژیکی در مقیاس مزرعه و حوضه» در دستور کار قرار گیرد، ۷) نهایتا اینکه چنین سازگاری مستلزم ادبیات جدیدی در سازمان رسمی آب و شکل­ گیری نوع جدیدی از جهان ­بینی در سطوح تصمیم ­گیری و سیاست­ گذاری کشور است.

کلیدواژه ها:

تغییراقلیم ، سازگاری سازمانی ، بخش آب ، حکمرانی ، ریسک و عدم قطعیت