ارائه ی یک مسئله زمان بندی اندازه انباشته اقتصادی با نظرگرفتن حداکثر مقدار مجاز انتشار کربن

در دنیای کنونی کشورها و سازمان های جهانی به یک توافق جامع دست پیدا کرده اند که که انتشار کربن با گرمایش جهانی همراه است لذا کاهش میزان انتشار کربن در دستور کار جهانی برای کنترل اثرات گرم شدن قرار گرفته است. در نتیجه، قوانینی به منظور کنترل انتشار کربن مانند پروتکل کیوتو و سیستم های صدور مجوز اتحادیه اروپا تحقق یافته است. با این حال، انتشار کربن همچنان یک مسئله جهانی درازمدت است.انتشار کربن مربوط به مصرف انرژی در صنایع تولیدی، بخش قابل توجهی از بار زیست محیطی است. در این مطالعه، محدودیت انتشار کربن برای یک مدل اندازه انباشته اقتصادی جهت کاهش انتشار کربن ارائه شده است. هدف این مسئله برآورد تقاضای کالاهای مختلف در طول افق برنامه-ریزی باتوجه به کمینه کردن هزینه های تولید، راه اندازی، دوباره کاری و نگهداری است. در این مسئله فرض شده است که فرآیند تولید کالا نامطلوب است و درحین فرآیند مقداری از کالاها با کیفیت نامطلوب تولید می شوند. کالاهای معیوب پس از شناسایی با انجام فرآیند دوباره کاری قابل استفاده می شوند. این مدل پیشنهادی ثابت شده است که یک مسئله برنامه ریزی غیرخطی محدب می باشد. بنابراین، جواب بهینه این مدل پیشنهادی را می توان با استفاده از روش مشتق گیری بدست آورد. درنهایت، مثال عددی فرضی برای نشان دادن کارایی الگوریتم حل دقیق پیشنهادی حل شده است.

کلیدواژه ها:

محدودیت انتشار کربن ، برنامه ریزی غیرخطی ، الگوریتم حل دقیق ، محیط زیست پایدار ، مسئله اندازه انباشته