بررسی تاثیر خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی با نقش میانجی گری خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیشابور

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی با نقش میانجی گری خودتنظیمی تحصیلی دانش-آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیشابور است. این تحقیق کاربردی به روش توصیفی پیمایشی از شاخه مطالعات میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیشابور می باشند که طبق آمار از اداره آموزش و پرورش، تعداد ۵۲۳۱ نفر گزارش شد که براساس فرمول کوکران حجم نمونه ۳۵۷ نفر تعیین شد که براساس نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس به توزیع و تکمیل پرسشنامه ها در بین دانش آموزان پرداخته شد. با توجه به متغیرهای پژوهش ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد است که روایی و پایایی آن تست شده است. آزمون فرضیه ها و تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش رگرسیون چند متغیره و از نرم افزارهایSPSS و PLS استفاده شده است. روش پژوهش از نوع الگویساختاری؛ تحلیل مسیر می باشد.نتیجه تحلیل مسیر بیانگر این است که خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی با نقشمیانجی گری خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیشابور تاثیر مثبت و معنادار دارد. خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیشابور تاثیر مثبت و معنادار دارد. خودپنداره تحصیلی برخودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیشابور تاثیر مثبت و معنادار دارد. خودتنظیمی تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان نیشابور تاثیر مثبت و معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، اشتیاق تحصیلی ، خودتنظیمی تحصیلی