بررسی نقش مدیریت دانش در عملکرد سازمان

با توجه به اهمیت دانش و نقش محوری آن در عصر دانشی، ضرورت دارد سازمان ها به ویژه سازمان های دانش مدار که دانش در آن ها به عنوان منبع راهبردی و عامل کلیدی در کسب و ارائه و حفظ شایستگی اصلی سازمانی به شمار می رود، تمهیداتی برای طراحی و اجرای مدیریت دانش با یک رویکرد نظام مند سنجیده شود. تا قابلیت هایی را که به تکامل دانش به عنوان یک منبع سازمانی کلیدی منجر می شود، توسعه دهد. دانش به سرعت در حال تبدیل شدن به مهمترین مزیت رقابتی پایدار برای سازمان هاست. نگرش های مبتنی بر منابع، به نگرش های مبتنی بر دانش تبدیل شده و این تغییر در منابع، مهمترین چالش سازمان ها در عصر دانش است. بنابراین در عصر کنونی، سازمان هایی موفق خواهند بود که سهم بیشتری از دانش را به خود اختصاص دهند وبا مدیریت صحیح آن بتواند اهداف سازمانی و فردی را به طور موثر و کارا تحقق بخشند. در محیط رقابتی امروز، نیاز سازمان ها به دارایی های دانشی نسبت به گذشته، شدت چشمگیری یافته است. تقلید ناپذیر بودن، کمیاب بودن و جایگزین ناپذیر بودن از ویژگی های این دارایی های دانشی همراه با ظهور رویکردها و مفاهیمی نظیر مدیریت دانش، سرمایه فکری و دارایی نامشهود، همگی گویای اهمیت فزاینده منابع دانش در سازمان ها است و استفاده از خلاقیت و بصیرت و چهارچوبی که سازمان را به سمت برنامه های آتی سوق دهد و ایجاد فرهنگی که از نوآوری، یادگیری وتسهیم دانش حمایت کند و نیز ایجاد زیر ساختار تکنیکی که از کار دانش حمایت کند.همچنین توجه به دو مورد از توانمندسازهای مهم یعنی فرهنگ سازمانی و فناوری اطلاعات و با رفع موانع موفقیت مدیریت دانش در سازمان می توانند در پیشبرد مدیریت دانش در سازمان موثر باشند. در آخر، توجه به افرادسازمان به عنوان کسانی که صاحب دانش هستند و مهمترین سرمایه سازمانی محسوب می شوند. حائز اهمیت است واین آن چیزی می یاشد که در طول مدیریت دانش مورد تاکید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، فرهنگ ، فناوری اطلاعات ، سازمان