بررسی توصیفی گذشته نگر بیماری هاری طی ۳۰ سال گذشته (از ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۱ ) به تفکیک استان های کشور ایران

هاری یکی از بیماری های زئونوتیک واندمیک بوده که در این بررسی مروری واپیدمیولوژیک به صورت توصیفی گذشته نگر ودسته بندی و مقایسه بهتر مواردی از قبیل: روش های انتقال، فصل هایی که شیوع هاری در آنها بیشتر است اندام هایی که بیشترمورد تهاجم قرار می گیرند. افراد مبتلا به هاری با علایمی چون تب، گلودرد، گرفتگی عضلانی، عدم تعادل، سردرد، اختلال در بلع، ترس از اب ونور، افزایش ترشحات بزاق و فلج عضلات در مقالات ومراجع علمی داخلی طی ۳۰ سال ثبت شده است در این مطالعه مرور سیستماتیک برای تشخیص هاری در سوژه ها از روش های آزمایشگاهی الایزا RTCIT۳,MIT۲,RFFIT۱ استفاده شده است: نرم افزارهای استفاده شده در این مطالعات بررسی شده عبارت از SPSS ورژن ۹-۱۲-۱۶-۱۷-۱۸-۲۰-۲۱ و Arc,Gls, ۹.۲,EPS,Excel و روش های آماری بکار رفته شامل مربع کای، T-test کولموگروف، اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون بودند. طی نتایج حاصل از این بررسی مروری اینگونه به نظرمی رسد که شیوع هاری در استان ها ومناطق سردسیر (نظیر استان اردبیل، آذدربایجان غربی و....) بیشتر ازسایر مناطق ایران می باشد. بررسی های صورت گرفته روی مقالات مذکورنشان می دهد بیشترین پیک سنی گزش مربوط به استان اردبیل و کمترین آن مربوط به استان اذربایجان غربی می باشد. در سه استان تهران وخوزستان و اردبیل و کمترین در مجموع ۶۶۸۸ مورد گزیدگی فقط از گونه سگ گزارش گردیده است. بیشترین تعداد گزش اندام های فوقانی در استان تهران ۵۴/۴ درصد و کمترین آن مربوط به استان خراسان رضوی ۵۲ درصد می باشد. ونیز استانی که بیشترین درصد گزیدگی زنان در آن گزارش شده آذربایجان غربی ۶۳/۳ درصد و کمترین درصد گزارش گردیده مربوط به خراسان رضوی ۱۹ درصدو درمورد مردان بیشترین درصد مربوط به خراسان رضوی ۸۱ درصد وکمترین درصد نیز در آذربایجان غربی ۶۳/۷ درصد می باشد.

کلیدواژه ها:

هاری ، رابدوویروس ، اپیدیمیولوژیک ، آندمیک ، گزیدگی ، عفونی