نقش زیباسازی در ارتقاء کیفیت محیط شهری

احساس آرامش خاطر، نشاط و وجود حس سر زندگی یکی از نیازهای روحی انسانی و مهمترین شاخص کیفیت فضاست. انبوهی از فضاهای دل مرده، سرد و بی روح در شهرها تحت تاثیر ناهمگونی و آلودگی های بصری مشاهده میشود که به دور از هر گونه زیبایی و مطلوبیت هیچ گونه معنا، مفهوم و عملکردی را القاء نمیکنند. امروزه سیما و منظر شهرها تحت تاثیر این اغتشاشات بصری، چهرهای نا خوشایند و نامطلوب یافته اند که هیچ گونه جذابیت و زیبایی در آنها وجود ندارد. امروزه با شلوغی شهرها و افزایش جمعیت، مشکل "آلودگی بصری" پدیدار گشته است. بی نظمی ها و آشفتگی های مناظر مختلف شهری، همه مولد آلودگی بصری و روانی مردم هستند و تاثیرات نامطلوبی را بر روحیه ی انسان برجای می گذارند. این که ریشه اصلی این ناآرامی ها چیست و چگونه می توان آن را مهار و به آرامش تبدیل کرد، از مسائل مهم زندگی در جوامع انسانی معاصر است که دانش هایی نظیر روانشناسی، جامعه شناسی، شهرسازی و ارتباطات به دنبال راهکارهای مناسب آن هستند. در این میان باتوجه به وجود آشفتگی های بصری فراوان در منظر شهرهای امروزی، شهروندان نیازمند مواجهه با فضاهایی مناسب، زیبا و هماهنگ با محیط خود هستند. گرافیک محیطی بواسطه ارتباط مستقیم خود با ویژگی های کالبدی، بصری و معنایی فضاهای شهری، در ادراک و ارزیابی شهر و محیط های شهری از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد و به عنوان بخشی از هنرهای شهری، نمود عینی احساسات و تفکرات معاصر شهروندان و همچنین زندگی روزمره آن هاست که می تواند تاثیر بارزی در فعال سازی و پویایی فضاهای شهری معاصر داشته باشد. و می توان گفت شهرداری در بزرگترین وظیفه اش می بایست با هدایت و برقراری این نظم با تکیه بر نیرو و اندیشه کارشناسان و متخصصان خود، پایه های چنین محیطی را بنا نهد که در دور جدید مدیریت شهری نیز به این مهم همت گمارده است.

کلیدواژه ها:

زیباسازی ، ارتقاء کیفیت ، محیط شهری