بررسی کاربرد نانوذرات رامنولیپید در بهبود نفوذ و جذب داروی کوئرستین

رامنولیپیدها به گروه بیوسورفاکتانت های گلیکولیپیدی متعلق هستند و اولین بار از سودوموناس آئروژینوزا جدا شدند. رامنولیپیدها به دلیل سمیت پایین، زیست تخریب پذیری و عملکرد انتخابی، جایگزین مناسبی برای سورفاکتانتهای صناعی هستند. با توجه به مزایا و موارد کاربرد گسترده بیوسورفاکتانت ها از جمله در حوزه های غذایی ، صنعتی ، پزشکی و دارویی ، در این پایان نامه کاربرد و پتانسیل استفاده از رامنولیپید به عنوان یک عامل جذب افزا دارویی و تاثیر آن را در بهبود جذب داروی کوئرستین روی پوست موش به عنوان داروی مدل مورد بررسی قرار داده شد. در این پژوهش ابتدا باکتری سودوموناس آئروژینوزا در محیط کشت حاوی روغن آفتابگردان به عنوان منبع کربنی در شیکر انکوباتور در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد و ۱۵۰ دور بر دقیقه رشد داده شد. در هربار کشت تقریبا ۲/۸ میلی گرم رامنولیپید تولید شد. سپس بیوسورفکتانت رامنولیپید تولید شده توسط این باکتری از محیط کشت جدا گردید و توسط دستگاه روتاری اواپراتور استخراج شد. در نهایت با استفاده از تست های کروماتوگرافی لایه نازک و طیف سنجی مادون قرمز تولید رامنولیپید اثبات شد. سپس داروی کوئرستین که یک داروی لیپوفیل میباشد را در نانو حامل های متشکل از رامنولیپید بارگذاری گردید. در این پژوهش ابتدا نانو ذرات لیپیدی تولید شده ی رامنولیپید با استفاده از روش اتانول اینجکشن و اولتراسونیکیشن تولید شد سپس توسط پلیمرکربوپول ۹۴۰ به فرآورده یا همان ژل نانو تبدیل شد. نانو ژل تولید شده به عنوان عامل جذب افزای داروی کوئرستین که یک داروی آبگریز پوستی میباشد جهت بهبود جذب و نفوذ بیشتر دارو به پوست استفاده شد. پس از رسم منحنی استاندارد، میزان بارگذاری داروی مورد استفاده همراه با نانو حامل %۱/۹۷ و بازده دارو %۸۴ بدست آمدند. نتایج این آزمایش روی پوست موش در فواصل مختلف ۲ تا ۲۴ ساعت توسط سلول فرانز انجام شد و در دستگاه UV مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقدار جذب خوانده شده در ۲۴ ساعت برای ژل ساده بدون رامنولیپید ۳/۳۶ و برای ژل نانو همراه با رامنولیپید ۴/۱۵ بود که نشان دهنده ی میزان جذب بیشتر داروی کوئرستین همراه با بیوسورفکتانت رامنولیپید میباشد. بر اساس نتایج بدست آمده ازین تحقیق میتوان گفت رامنولیپید تولید شده به عنوان عامل جذب افزا تاثیر مثبتی بر جذب و نفوذ درون پوست دارد.