بررسی رابطه ویژگیهای شخصیتی با استرس والدگری درمادران کودکان در خود مانده( اتیسم) در سال ۱۴۰۱

هدف تحقیق حاضرتعیین رابطه ویژگیهای شخصیتی با استرس والدگری دربین مادران کودکان مبتلا به اختلالهای گسترده درخودماندگی می باشد. پژوهش حاضراز نوع همبستگی است وجامعه مورد مطالعه شامل ۳۰ نفر از مادران دارای کودک با اختلال اوتیسم است که به صورت نمونه گیری در دسترس می باشندکه از بین مادران مراکز درمان اختلال اوتیسم در شهر زنجان انتخاب شده اند. در این پژوهش از دو ابزار اندازه گیری شامل آزمون شخصیتی نئو((NEO PI-R با ضریب پایایی %۸۴ وشاخص تنیدگی والدین (PSI) با ضریب پایایی %۸۹ استفاده شد. یافته به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد، ویژگیهای شخصیتی آزرده گرایی، برونگردی، دلپذیر بودن و انعطاف پذیری بر استرس والدگری تاثیر منفی می گذارد ولی ویژگی شخصیتی با وجدان بودن بر استرس والدگری مادران کودکان درخودمانده (اتیسم ) تاثیر مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

ویژگیهای شخصیتی ، استرس والدگری ، کودکان در خود مانده ، اختلال (درخودماندگی) اوتیسم