تبیین اصول طراحی پایدار با رویکرد شهر فشرده به منظور ایجاد انسجام بین فرم شهری و کیفیت زندگی؛ نمونه پژوهش شهر جدید صدرا

در قرن حاضر به دنبال رشد جمعیت شهرنشین، شهرها نیز گسترش می یابند. گسترش پراکنده و افقی شهر یکی از اشکال رشدشهر می باشد که موجب بروز بحرانهای زیست محیطی، مصرف انرژی و ناپایداری محیطی میشود. این تحقیق بر آن است تا بابررسی مفاهیم توسعه ی پایدار و دستیابی به اصول و معیارهای یک شهر فشرده به ارائهی الگویی برای ارتقاء کیفیت زندگیشهروندان در شهر جدید صدرا بپردازد. در این راستا ابتدا کلیات پژوهش بررسی شده و پس از گردآوری اطلاعات از طریقروش تحقیق اسنادی و تحلیل محتوای کیفی، با کاربست اصول و شاخصه های انسجام فضاهای شهری به دست آمده است.نتایج حاصل از تحقیق بیانگر آن است که شکل شهر، تقشی تاثیرگذار بر پایداری محله های شهری دارد، همچنین جهت ایجادانسجام و فشردگی بین فضاهای شهری شاخص های انسجام فضایی که شامل پیوستگی، نفوذپذیری، خوانایی مرزها، همپیوندی،تنوع و گوناگونی و سلسله مراتب می باشند، بایستی به کار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

توسعهی شهری پایدار ، گسترش پراکنده ، شهر فشرده ، ارتقاء کیفیت زندگی ، انسجام ، فرم شهری پایدار