راهکارهای بهینه کاوی فرآیند صدور مجوز سامانه های نوین آبیاری
محل انتشار: فصلنامه پژوهش آب در کشاورزی، دوره: 36، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 213
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WRA-36-3_006
تاریخ نمایه سازی: 18 بهمن 1401
چکیده مقاله:
مشکلات زیادی در مسیر اجرای سامانه های نوین آبیاری با یارانه دولتی مشاهده می شود که صدور مجوز نیز از این قاعده مستثنی نیست. از این رو، هدف اصلی این تحقیق، شناسایی راهکارهای بهینه کاوی فرآیند صدور مجوزهای اجرای سامانههای نوین آبیاری است. جامعه آماری تحقیق شامل متقاضیانی بود که طی سال های ۱۴۰۰-۱۳۹۸در پنج استان منتخب همدان، فارس، زنجان، خراسان رضوی و کرمانشاه تقاضای خود را ثبت نموده بودند (N۱=۱۵۰) و همچنین کارشناسان صدور مجوز سامانههای نوین آبیاری در استانهای منتخب (N۲=۱۰۰). روش این تحقیق گروه کانونی و مصاحبه های عمیق و ساختارمند بود. مطابق نتایج به دست آمده ، مهم ترین مشکلات در فرآیند صدور این مجوز عبارت اند از: عدم انجام کار در بستر سامانه ای مناسب و یکپارچه، یکسان نبودن روند انجام طرح در استان های مختلف، عدم آشنایی و توجیه اولیه کافی متقاضیان از ابتدا، سخت گیری و تاخیر در تعیین تکلیف استعلام ها و وجود برخی مراحل مازاد و قابل حذف طی فرآیند. بر این اساس، مهم ترین راهکارهای پیشنهادی عبارت اند از: انجام کلیه مراحل فرآیند در یک سامانه هوشمند و یکپارچه، ارائه مشاوره به متقاضی در مرحله تشکیل پرونده و توجیه کافی متقاضی با بررسی اسناد و امکانات متقاضی، حذف موارد غیرضروری در فرآیند، پرداخت مبلغ یارانه به صورت پویا، اعمال سیستم نظارت هوشمند همراه با بازخورد فعال برای همه مراحل و همه عاملان در طرح و تعیین بازه زمانی انجام کار برای هریک از اقدامات. وزارت جهاد کشاورزی و جهاد کشاورزی استان ها مهم ترین متولیان درون سامانه ای برای رفع مشکلات مطرح شده معرفی شدند و متولیان بیرونی هم عمدتا سازمان برنامه وبودجه، بانکها و نظام مهندسی کشاورزی میباشند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ندا علیزاده
استادیار سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
حمیدرضا وجدانی
استادیار سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،همدان، ایران.
علی رضا نیکویی
استادیار سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :