بررسی ساختار معماری خانه زنبور عسل، بعنوان الگوی مناسب برای طراحی معماری آرمانشهر ایرانی

همواره طبیعت و آفرینشهای طبیعی به عنوان الگویی در ابداعات و نوآوریها در معماری، مد نظر انسان بوده است و مسائل فنی را راههای زیستی، حل می کرده است. در انتخاب فرم، ساختار، بافت و مصالح، چه در مورد سازواری با شرایط محیطی و تغییرات آن و هر آنچه که در علم معماری و ساختمان وجود دارد، طبیعت می تواند بهترین الگو باشد، چراکه این نوع معماری، پایدار و همیشگی است و با رشد علم و تکنولوژی تحول و تکامل می یابد. لذا در این پژوهش، ساختار معماری زنبور عسل، در جهت بکارگیری دانش سیستم های طبیعی و بهبود سطح کیفی زندگی، حفظ و اداره بهتر اکوسیستم ها و منابع طبیعی انرژی و برای حل مسائل فنی و توسعه تکنولوژی معماری، مورد بررسی قرار می گیرد. امید است این مطالعات ایده و بینش اولیه ی برای مهندسان و معماران در ساخت بناها و سازه های آن باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، طبیعت ، زنبور عسل