بررسی رابطه موافقت نامه های تجاری منطقه ای و چندجانبه گرایی در سازمان تجارت جهانی

نحوه تعامل چند جانبه گرایی حاکم برسازمان جهانی تجارت و منطقه گرایی حاکم بر موافقتنامه های تجاری منطقه ای، یکی از مسائلمهم و پیچیده عرصه تجارت بین الملل است. در حالی که چندجانبه گرایی بر عدم تبعیض با تکیه بر اصول رفتار ملی و دولت کاملهالوداد در تجارت بین الملل تاکید دارد، منطقه گرایی مبتنی بررفتارهای ترجیحی است. با این وجود،هر دو به موازات هم رشدکردهاندو اغلب دولتها از هر دو گزینه در کنار هم استفاده می کنند . به خصوص پس از پایان جنگ سرد و اولویت یافتن فعالیت هایاقتصادی بر اقدامات نظامی که موجب ظهور موج نوین و گسترده ای از منطقه گرایی شده است. هدف این پژوهش بررسی رابطهموافقتنامه های تجاری منطقه ای و سازمان جهانی تجارت است و در پی پاسخ به این پرسش می باشد که موافقتنامه های تجاریمنطقه ای و آزادسازی تجاری در قالب سازمان جهانی تجارت در تعامل هستند یا در تقابل؟فرض بر این است که موافقتنامه هایتجاری منطقه ای نه تنها اصل عدم تبعیض را زیر سئوال بردهاند، بلکه آزادسازی تجارت که هدف اصلی سازمان جهانی تجارت استو به دنبال آن کل سیستم تجارت جهانی و حتی حیات سازمان جهانی تجارت را با تهدید مواجه کرده اند.

کلیدواژه ها:

تعامل ، سازمان جهانی تجارت ، تجارت بین الملل ، منطقه گرایی