حکومت دینی و رسالت تربیتی

زبان قرآن یکی از مباحث مهم علوم قرآنی است که نظریات گوناگونی درباره آن ارائه شده است. به نظر می رسد مهم تر ازهمه، ارتباط زبان قرآن با حوزه تعلیم و تربیت است که در این زمینه از آن کمتر سخن به میان آمده است. به دلیل آنکه قرآنکریم منبع اصلی نظام اسلامی در همه شئون آن به شمار میرود و همه مسلمانان با دید مثبت به آن مینگرند و به تمامیگزاره های قرآنی باور دارند، بررسی جنبه های گوناگون آن در رشته های مختلف علوم بشری لازم و ضروری می نماید. هرچندبرخی از ابعاد زبان قرآن و رابطه آن با دانش های ذیربط تا حدی تبیین شده، ولی بسیاری از اندیشه های قرآنی هنوز آنگونهکه شایسته است، مورد بررسی قرار نگرفته است. به ویژه در باب تعلیم و تربیت، با آنکه قرآن برای پرورش و هدایت انساننازل شده و مهم ترین وظیفه پیامبر هم تعلیم و تربیت است، کاری اساسی صورت نگرفته و لازم است مورد توجه کارشناسانمربوطه قرار گیرد .در این نوشتار نویسنده نخست به مفهوم فلسفه سیاسی دین را در رابطه با مبانی و ضرورت تربیت اعتقادیو اخلاقی جامعه راهبردی قابل در قرآن را، توضیح می دهد. در این چهار چوب، جانشینی حاکم از سوی خدا و انجام مهمترین وظایف حکومتی را تربیت جامعه معرفی می کند و نفوذ معنوی کارگزاران را از شرایط موفقیت آنان در حوزه تربیت میشمارد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، دین ، تربیت