بهینه سازی روابط ضریب تاخیر برشی برای مقاطع قوطی در اتصالات فولادی

پدیده تاخیر برشی یکی از عوامل تاثیرگذار در تعیین ظرفیت نهایی اعضای کششی می باشد. در این پدیده با توجه به توزیع غیریکنواخت تنش در محل اتصال، کل مقطع به طور کامل مشارکت نمیکند. این امر باعث کاهش ظرفیت نهایی مقطع میگردد. اعضای کششی حالتهای شکست مختلفی دارند، این حالتهای عملکردی عبارتند از تسلیم مقطع کلی عضو کششی، شکست عضو در محل اتصال و شکست برشی و برش قالبی. در این تحقیق با تاکید بر شکست مقطع کششی عضو در بر اتصال و با تغییر پارامترهایی همچون، طول اتصال، فاصله مرکز سطح عضو تا محل اتصال، ضخامت ورق اتصال، بعد جوش، طول جوش، طول آزاد ورق اتصال و طول آزاد عضو، میزان ضریب تاخیر برشی برای مقطع قوطی شکل تعیین و با ضوابط آئین نامه AI SE مقایسه شده است. با مقایسه نتایج حاصل از مدلسازی و بررسی اعداد آیین نامه مشخص گردید که اگر طول اتصال یک سوم طول ورق اتصال باشد، اعداد آیین نامه محافظه کارانه است. در این حالت میتوان با استفاده از روابط پیشنهادی، در اتصال بهینه سازی قابل توجهی ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

تاخیر برشی ، اعضای کششی ، شکست مقطع خالص ، مقطع قوطی ، اتصال جوشی