ارزیابی استفاده از مصالحGFRC وGFRG در اماکن مذهبی در راستای تحقق معماری پایدار (مطالعه موردی: طرح توسعه حرم امامین جوادین-کاظمین، بغداد، عراق )

مشکلات زیست محیطی، استفاده بیش از حد از منابع سوختی و. .. در سالهای اخیر به دغدغه ای برای بشر تبدیل شده که همگی اینها توجه به مسائل زیست محیطی را به امری ضروری تبدیل کرده است، که این امر نیاز به معماری پایدار را روشن تر میسازد. معماری پایدار بر یک اصول مشخص شکل گرفته و به دنبال راهی برای کاهش آسیبهای ناشی از صنعت ساخت و ساز بر روی محیط، منابع انرژی و طبیعت است. انسان گرایی، توجه به محیط زیست، بهره گیری از مواد قابل بازیافت و استفاده از انرژیهای تجدید پذیر از اصول کلی معماری پایدار است. روش مطالعه به منظور دستیابی به اصول و الگوهای مناسب و خلق فضاهای معماری به سه صورت توصیفی، تحلیلی و تطبیقی صورت گرفته است. در این پژوهش از روش تهیه پرسشنامه جهت مقایسه دو روش سنتی و روش نوین استفاده گردید. داده های جمع آوری شده در ۲ قالب از بررسی صورت وضعیتهای ساخت یک دهانه رواق در طرح توسعه حرم امامین جوادین-کاظمین و همچنین پرسشنامه های توزیع شده بین متخصصان و خبرگان در زمینه معماری ایرانی- اسلامی به دست آمده است. تجزیه و تحلیل داده ها در سیستم تجزیه و تحلیل نموداری و روش تجزیه و تحلیل مقایسه ای صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان داده است که روش استفاده از مصالح بتن تقویت شده با الیاف شیشه (GFRC) و گچ تقویت شده با الیاف شیشه (GFRG) به منظور ساخت و ساز در اماکن مذهبی در سه مقیاس هزینه کار، نیروی کار درگیر در پروژه و همچنین زمان اجرای کار به مراتب نسبت به روش سنتی برتری دارد و استفاده از این روش بر اساس داده های به دست آمده از اطلاعات عملیاتی و میدانی، پیشنهاد میشود .

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مصالح کامپوزیت ، بتن مسلح به الیاف شیشه ، گچ مسلح به الیاف شیشه.